DISCONTINUED Jordi Rubio TG40 100mm D-10s: SU-100, T-54

D-10TG (czasami spotyka się oznaczenie: D-10TG wz.1944) to armata czołgowa kalibru 100 mm z okresu II wojny światowej oraz Zimnej Wojny. Długość lufy wynosiła 56 kalibrów, czyli 560 centymetrów. Masa lufy z zamkiem to 1438 kilogramów. Przyjmuje się, że maksymalna donośność tej armaty sięgała ok. 15.000 metrów. Natomiast szybkostrzelność wahała się od 5 do 7 strzałów na minutę. Prędkość początkowa pocisku wystrzelonego z tej haubicy dochodziła maksymalnie do ok. 1000 m/s. Prezentowane działo stanowiło daleko idącą modyfikację bardzo udanego działa przeciwpancernego BS-3 (weszło do służby w 1944 r.) oraz powstałego na jego bazie działa czołgowego D-10C. Armata D-10TG była działem półautomatycznym, o lufie gwintowanej, monoblokowej (jednoelementowej). Działo zostało rzecz jasna wyposażone w oporopowrotnik hydropneumatyczny. Spust działa jest elektryczny albo mechaniczny. Armata wykorzystywała naboje scalone. Stanowiła podstawowe uzbrojenie czołgu T-54A.