Nebelwerfer (niem. miotacz mgły) to niemieckie, wieloprowadnicowe wyrzutnie pocisków rakietowych o kalibrach 150-320mm, z okresu II wojny światowej. Głównym celem tej broni był zmasowany atak na nieprzyjacielskie cele powierzchniowe np. zgrupowania piechoty. Pełnił analogiczną rolę jak sowiecka BM-13 Katiusza. Pierwszą produkowaną na szeroką skalę był wyrzutnia 15-cm Nebelwerfer 41 (15-cm Nb. W. 41) opracowana w latach 1937-1939. Jej maksymalna donośność sięgała 6700m. w 1940 roku powstała wersja ulepszona, opierająca się na ramie schweres Wurfgerat 40 strzelająca pociskami kal.280mm i 320mm. Cechowała się niesamowitą prostotą obsługi oraz wykorzystaniem drewna w ramie broni. Rok później powstał Nebelwerfer 41, który był umieszczony na dwukołowym, holowanym łożu, co znacznie poprawiło mobilność i sprawność bojową. Strzelała ona pociskami 280mm oraz 320mm. Od 1943 produkowano 30-cm Nebelwerfer 42 z pociskami kal.300mm. W tym samym roku powstał także 15-cm Panzerwerfer 42. Składał się z 10 prowadnic montowanych na pojeździe półgąsienicowym Maultier.
Niemieckie doświadczenia wyniesione z I wojny światowej, wskazywały jednoznacznie na ogromną rolę artylerii na polu walki oraz nierzadko decydujący wpływ, jaki artyleria wywierała na działania piechoty. Jednocześnie jednak ograniczenia traktatu wersalskiego z 1919 r. utrudniały rozwój tego rodzaju broni w Niemczech w latach 20. XX wieku, a w szczególności – wprowadzania ciężkiej artylerii do jednostek linowych. Ten stan rzeczy uległ zmianie po objęciu władzy przez nazistów w 1933 r., kiedy to rozpoczął się proces właściwie niczym nie skrępowanych zbrojeń. Wiele opracowanych wcześniej modeli dział weszło do szerokiej produkcji. Wprowadzono wówczas (po 1933 r.) do służby na naprawdę szeroką skalę kilka nowych rodzajów dział w tym między innymi: 10.5 cm leFH 18 czy 15 cm sIG 33, czyli podstawową lekką i ciężką haubicę niemieckiej piechoty w czasie II wojny światowej. Warto dodać, że armia niemiecka przykładała do roli artylerii (a zwłaszcza artylerii ciężkiej) na polu walki dużą wagę. Przykładowo, niemiecka dywizja piechoty w chwili wybuchu II wojny światowej miała etatowo na stanie 20 lekkich dział piechoty kal. 75 mm, 6 ciężkich dział kal. 150 mm, 36 lekkich haubic kal. 105 mm oraz 12 ciężkich haubic kal. 150 mm. Warto dodać, że niemiecka taktyka użycia artylerii stawiała nacisk przede wszystkim na celność ostrzału, co z kolei odbijało się czasami negatywnie na jej tempie wchodzenia do akcji.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat