Jordi Rubio TG34 90mm: M-26 Pershing

M3 90 mm (inne oznaczenie: 90 mm L/53) to amerykańska armata przeciwpancerna oraz czołgowa kalibru 90 mm z czasów II wojny światowej oraz okresu Zimnej Wojny. Działo stanowiło podstawowe uzbrojenie czołgu M26 Pershing oraz niszczyciela czołgów M36 Jackson. Prezentowana armata stanowiła rozwinięcie działa przeciwlotniczego M1/M2 kalibru 90 mm, które zostało dostosowane do wykorzystania w pojazdach opancerzonych. Tym samym jej geneza jest niemal bliźniaczo podobna do genezy powstania niemieckiego działa KwK36 kalibru 88 mm. Działo zostało zamontowane po raz pierwszy na wozie opancerzonym w prototypowym czołgu T7, a jego dalsze próby toczyły się w 1943 roku na niszczycielu czołgów M10 Wolverine. Armata była przystosowana do strzelania różnego typu amunicją przeciwpancerną w tym pociskami typu APC (pocisk M82), APCBC czy HVAP. Przy strzelaniu tym ostatnim typem pocisku (dokładnie: pociskiem HVAP T30E16) prędkość początkowa pocisku dochodziła do ok. 1020 m/s, a armata była w stanie teoretycznie dokonać penetracji płyty pancernej nachylonej pod kątem 90 stopni o grubości 278 mm z dystansu 500 metrów, 246 mm z odległości 1000 metrów oraz 218 mm z 1500 metrów.