Albatros C.I był samolotem rozpoznawczym i szkolno-treningowym produkcji niemieckiej z I wojny światowej oraz okresu międzywojennego o konstrukcji mieszanej – głównie drewnianej, z podwoziem stałym, w układzie dwupłata. Napęd – zależnie od wersji – zapewniały różne jednostki napędowe o mocy od 150 do 180 KM. Pierwszy lot tej maszyny miał miejsce w 1915 roku, a krótko później wystartowała produkcja seryjna, która trwała do 1917 lub 1918 roku. Uzbrojenie pokładowe składało się z pojedynczego karabinu maszynowego Parabellum kal. 7,92 mm. Samolot mógł zabrać ładunek bomb o masie do 100 kilogramów.
Albatros C.I został opracowany w zakładach Albatros Flugzeugwerke jako rozwinięcie konstrukcji udanego samolotu Albatros B.II. Główne zmiany w stosunku do pierwowzoru polegały na zastosowaniu silników o większej mocy maksymalnej, dodaniu uzbrojenia pokładowego oraz zamianie miejsc pilota i obserwatora w kabinie. W toku produkcji seryjnej powstały trzy główne wersje rozwojowe: C.I (podstawowa wersja produkcyjna), C.Ia (ulepszona wersja rozpoznawcza napędzana silnikiem Argus As.III) oraz C.Ib (wersja szkolno-treningowa, produkowana licencyjnie przez wytwórnię lotniczą Mercur). Samoloty Albatros C.I weszły do użycia bojowego w kwietniu 1915 roku i walczyły na wszystkich frontach I wojny światowej, aż do jej końca, z upływem czasu pełniąc role przede wszystkim szkoleniowe. W toku tego konfliktu służyły również w lotnictwie Bułgarii i Turcji, a po 1918 roku trafiły do m.in. Finlandii, Jugosławii czy Rumunii. Pewna ilość (ok.20-30) maszyn tego typu została przejęta przez wojska polskie w 1918 roku oraz później dokupiona przez władze polskie i użyta w wojnie polsko-bolszewickiej z lat 1919-1921.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
