Westland Lynx jest wielozadaniowym śmigłowcem produkcji brytyjskiej o konstrukcji w pełni metalowej z podwoziem stałym, w układzie klasycznym z wirnikiem nośnym i śmigłem ogonowym na belce . Napęd zapewniają dwa silniki turbowałowe Rolls-Royce 42-1 o mocy 1015 KM każdy. Oblot pierwszego prototypu miał miejsce w 1971 roku, a produkcja seryjna rozpoczęła się w 1978 roku i trwa nadal. Do 2009 roku wytworzono ok. 450 śmigłowców tego typu. Maszyna była również produkowana licencyjnie we Francji w firmie Aerospatiale.
Westland Lynx powstał w celu zastąpienia śmigłowców Westland Scout oraz Westland Wasp. Przy jego projektowaniu położono szczególny nacisk na wysoką niezawodność całej maszyny, dobre osiągi oraz starano się zachować wysoką podatność na modernizacje. Cele te osiągnięto. W toku produkcji seryjnej powstały dwie główne wersje rozwojowe śmigłowca: pierwsza oznaczona jako Lynx AH.1 była dedykowana dla lotnictwa wojskowego armii i wykorzystywano ją jako śmigłowiec transportowy oraz przeciwpancerny. Powstało też kilka jej podwersji jak chociażby Lynx AH.7 o kadłubie i wirniku wykonanym w większym stopniu z kompozytów oraz o bogatszej awionice. Druga wersja główna, została oznaczona jako Lynx HAS.1 – służyła jako śmigłowiec zwalczania okrętów podwodnych (ZOP) oraz maszyna poszukiwawczo-ratownicza. Także ta wersja ulegała licznym modyfikacjom i doczekała się kilku podwersji, np. HAS.3. Śmigłowce Westland Lynx wzięły z powodzeniem udział w wielu konfliktach zbrojnych, m.in.: wojnie o Falklandy (1982) czy też w obu wojnach z Irakiem (1990-1991 oraz 2003). Byłe też eksportowane do kilku krajów, m.in.: Brazylii, Danii czy Niemiec.
Mianem operacji Herrick określa się całość brytyjskich działań militarnych na terenie Afganistanu w okresie od 2002 do 2014 roku. Była ona realizowana jako brytyjski wkład w ISAF oraz jako pomoc wojskowa dla amerykańskiej operacji Enduring Freedom realizowanej od 2001 roku. Od 2003 r. jest widoczny wzrost liczbowy zaangażowanych sił brytyjskich, co należy wiązać z rosnącymi zadaniami, przed jakimi stanęły brytyjskie siły zbrojne w Afganistanie. Operacja miała na celu prowadzenie przede wszystkim szeroko rozumianych działań antyterrostycznych, realizowanie zadań patrolowych oraz wspieranie rządu afgańskiego w odbudowie kraju. Warto dodać, że gros brytyjskich działań był realizowany w południowym Afganistanie – w prowincji Helmand. Przyjmuje się, że w toku realizowania operacji Herrick śmierć poniosło 454 żołnierzy brytyjskich.
W 2006 roku Brytyjskie Siły Zbrojne (ang. British Armed Forces) liczyły ok. 196.000 żołnierzy w służbie czynnej. Z tej liczby ok.100.000 służyło w wojskach lądowych (ang. British Army), którą to liczbę do 2015 r. zredukowano do ok. 84.000 żołnierzy. Najliczniejszą formacją w British Army była i jest nadal piechota. Podstawowym uzbrojeniem brytyjskiego piechura jest karabin szturmowy L85 oraz ręczny karabin maszynowy L86 – oba kalibru 5,56 mm. Podstawową, strzelecką bronią wsparcia jest lekki karabin maszynowy FN Minimi kal. 5,56 mm oraz karabin maszynowy L7 kal. 7,62 mm. Natomiast podstawowym moździerzem piechoty brytyjskiej jest L16 kal. 81 mm. Warto dodać, że snajperzy British Army posługują się takimi karabinami jak chociażby: L118A1, L115A3 czy AW50F. Wsparcie artyleryjskie zapewnia przede wszystkim działo ciągnione L118 kal. 105 mm, a wyższych poziomach dowodzenia – haubica samobieżna AS-90 oraz wyrzutnia pocisków rakietowych MLRS. Największą jednostką operacyjną w brytyjskiej piechocie jest brygada, złożona z trzech-czterech pododdziałów o sile batalionu oraz – często – licznych pododdziałów wsparcia. Liczy najczęściej ok. 5.000 ludzi, a na jej czele stoi brygadier – z grubsza odpowiednik polskiego generała brygady.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat