Dicke Bertha (niem. Gruba Berta, oficjalne oznaczenie M-Gerat) był niemiecką ciężką haubicą kalibru 420 mm z okresu I wojny światowej, wprowadzoną do służby tuż przed jej wybuchem jako tajna broń armii niemieckiej. Prawdopodobnie powstało jedynie 12 sztuk tej broni. Prędkość początkowa pocisku burzącego wynosiła 400 m/s, donośność maksymalna wahała się od 12.500 do 15.000 metrów.
Gruba Berta została opracowana w zakładach Kruppa, jako niemiecka odpowiedź na coraz potężniejsze fortyfikacje wznoszone w Belgii i we Francji tuż przed 1914 rokiem. Powstały dwie wersje tej broni. Pierwsza (oznaczenie: Gamma wz.1913) była działem stacjonarnym, natomiast druga (oznaczenie: M wz.1914) była wersją mobilną, zdolną do transportu kołowego i kolejowego. Obie wersje były w stanie strzelać pociskami o masie do 930 kilogramów, które były w stanie przebić strop betonowy o grubości 2,5 metra oraz do 300 mm blachy pancernej. Broń ta została użyta po raz pierwszy na początku niemieckiej ofensywy w 1914 roku do niszczenia fortów w Liege, Namur oraz Manovillers na froncie zachodnim, gdzie odniosła imponujące sukcesy. Została również użyta w bitwie pod Verdun w 1916 roku, jednak z mniejszym powodzeniem.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat