10,5 cm leichte Feldhaubitze 16 (leFH 16) była niemiecką, holowaną haubicą polową kalibru 105 mm z okresu I wojny światowej oraz okresu międzywojennego. Jej pierwsze prototypy powstały na jeszcze w 1914 roku, a produkcja seryjna trwała od 1916 roku. Prędkość początkowa pocisku burzącego wystrzelonego z tego działa dochodziła do 395 m/s, a szybkostrzelność do 4-5 strzałów na minutę, przy donośności maksymalnej 9.200 metrów.
Haubica leFH 16 została zaprojektowana i skonstruowana w zakładach Kruppa w oparciu o działo Feldhaubitze 98/09 tego samego kalibru. Nowa haubica posiadała jednak dłuższą lufą, co wydatnie zwiększyło jej donośność, jak również opierała się na lawecie armaty polowej FK 16 kal. 77 mm, co poprawiło jej mobilność w terenie. W toku I wojny światowej leFH 16 brała udział w niemal wszystkich ważniejszych operacjach na froncie zachodnim i wschodnim. W chwili zakończenia tego konfliktu zbrojnego na wyposażeniu armii niemieckiej pozostawały spore ilości tej broni, ale w związku z postanowieniami traktatu wersalskiego jej ilość w nowo powstałej w 1919 roku Reichswerze została ograniczona do symbolicznej liczby 84 sztuk. Po dojściu do władzy w Niemczech nazistów ponownie uruchomiono jej produkcję seryjną (1933 r.), która trwała do 1937 roku, kiedy to na uzbrojenie Wehrmachtu weszła nowa lekka haubica leFH18 kal. 105 mm. W chwili wybuchu II wojny światowej leFH 16 była konstrukcją już przestarzałą, ale nadal pozostawała w zapasach sprzętowych niemieckich sił zbrojnych.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
