HMS Hesperus (H57) był brytyjskim niszczycielem z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Stępka pod tę jednostkę została położona w 1938 r., wodowanie nastąpiło w sierpniu 1939 r., a wejście do służby w Royal Navy – w 1940 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła w chwili wodowania 98,5 m, przy szerokości 10,1 metra. Wyporność pełna dochodziła do ok. 1900 ton, a prędkość maksymalna do ok. 36 węzłów. Uzbrojenie w chwili wodowania składało się między innymi z: trzech pojedynczych dział kal. 120 mm, ośmiu wyrzutni torpedowych kal. 533 mm czy zrzutni bomb głębinowych.
HMS Hesperus (H57) był jednym z niszczycieli należących do typu H. W ogólnym zarysie niszczyciele tego typu były wzorowane na jednostkach klasy F, przy czym posiadały wyraźnie poprawiony zespół napędowy oraz inne drobne zmiany konstrukcyjne. Jednostki tej klasy były również wyposażone w ASDIC. W toku wojny jednostki tej klasy były modyfikowane. Jednym z niszczyciel tego typu był właśnie HMS Hesperus, który początkowo został zamówiony przez Brazylię, ale w związku z wybuchem II wojny światowej, niemal natychmiast po wodowaniu, został odkupiony przez Royal Navy. Jednostka, już pod brytyjską banderą, przeszła chrzest bojowy w toku kampanii norweskiej (1940 r.) kiedy to została uszkodzona i skierowana na remont. Po powrocie do linii, HMS Hesperus pełnił służbę konwojową. W 1941 roku niszczyciel został skierowany do Gibraltaru, ale w tym samym roku powrócił na Atlantyk i został przydzielony do osłony konwojów. W 1943 r. jednostka przeszła poważną przebudowę, stając się niszczycielem eskortowym. Wzmocnieniu uległo uzbrojenie ZOP oraz przeciwlotnicze. Po modernizacji i remoncie HMS Hesperus powrócił do służby na Atlantyku, topiąc w okresie 1943-1945 dwa niemieckie U-booty. Niszczyciel został wycofany ze służby w niemal natychmiast po zakończeniu II wojny światowej.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
