Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
HMS Badsworth (L03) był brytyjskim niszczycielem z okresu II wojny światowej. Stępka pod tę jednostkę została położona w 1940 r., a wodowanie nastąpiło w marcu 1941 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła w chwili wodowania 85,34 m, przy szerokości 9,62 metra. Wyporność pełna dochodziła do ok. 1490 ton, a prędkość maksymalna to ok. 26-27 węzłów. Uzbrojenie składało się między innymi z 6 dział kal. 102 mm w trzech podwójnych wieżach, 2 działek kal. 20 mm czy miotaczy bomb głębinowych.
HMS Badsworth był jednym z niszczycieli typu Hunt II. Jednostki tego typu były budowane w związku z dążeniem Royal Navy do pozyskania pod koniec lat 30. XX wieku dwóch podstawowych typów niszczycieli: pierwszy typ miał być typowym niszczycielem o silnym uzbrojeniu, przystosowanym do współpracy z innymi, większymi okrętami, a drugi typ – właśnie Hunt – miał być mniejszy i dedykowany zadaniom eskortowym oraz działaniom ZOP (zwalczanie okrętów podwodnych). Typ Hunt II stanowił rozwinięcie typu Hunt I. W stosunku do poprzednika cechował się przede wszystkim silniejszym uzbrojeniem przeciw-podwodnym oraz zwiększoną szerokością. HMS Badsworth swoją karierę bojową rozpoczął od udziału w konwojach atlantyckich i z wyjątkami takie zadania pełnił w latach 1941-1943. Do owych wyjątków należy zaliczyć przede wszystkim udział w Operacji Harpoon z czerwca 1942 r., kiedy to okręt brał udział w konwoju zmierzającym w stronę Malty. U końca tej operacji niszczyciel wszedł na minę i został uszkodzony. Po naprawach na Malcie oraz w Wielkiej Brytanii, HMS Badsworth pod koniec 1942 roku wziął udział w osłonie konwoju zmierzającego do Murmańska. W 1943 roku powrócił na Morze Śródziemne, pełniąc taką samą rolę jak w toku Operacji Harpoon. W sierpniu 1944 roku został przekazany marynarce norweskiej, gdzie służył (pod nazwą Arendal) aż do 1961 roku.