Katata była japońską kanonierką rzeczną pod którą stępkę położono w kwietniu 1922 r., wodowano w lipcu 1922 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w październiku 1923 roku. Długość okrętu w chwili wodowania wynosiła 56,1 m, szerokość 8,23 m, a wyporność – ok. 340 ton. Prędkość maksymalna kanonierki Katata dochodziła do 16 węzłów. Główne uzbrojenie w momencie wodowania stanowiły 2 działa kal. 80 mm oraz 6 karabinów maszynowych kal. 7,7 mm. W 1940 r. i 1943 r. karabiny maszynowe kal. 7,7 mm zostały zastąpione przez karabiny 13,2 mm, a finalnie – przez działka przeciwlotnicze kal. 25 mm.
Katata była drugą w kolejności kanonierką klasy Seta. Jednostki tego typu (w sumie 4 okręty) powstały jako specjalizowane jednostki przeznaczone do żeglugi śródlądowej. Od początku również zakładano, że będą miały stosunkowo niskie zanurzenie i wyporność, przy zachowaniu całkiem silnego – jak na tę klasę okrętów – uzbrojenia pokładowego. Rzecz jasna uniemożliwiało to de facto żeglugę po otwartych akwenach, a dzielność morską kanonierek typu Seta była niska. Niemniej dobrze nadawały się do tej roli, do której były przeznaczone. Kanonierka Katata została zbudowana w stoczni Harima w mieście Aioi, a później została przewieziona w sekcjach do Szanghaju i tam złożona w całość. Jednostka przez niemal całe lata 20. XX wieku pływała po Jangcy. Wzięła też aktywny udział w czasie wojny japońsko-chińskiej (1937-1945). W grudniu 1944 r. została poważnie uszkodzona w wyniku amerykańskiego nalotu, a w kwietniu 1945 r. kanonierka Katata została zatopiona.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
