Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
9K52 Łuna-M (oznaczenie NATO: FROG-7A) był radzieckim, taktycznym systemem rakietowym krótkiego i średniego zasięgu. System wykorzystywał wyrzutnię 9P113 oraz pocisk 9M21. Pocisk był jednostopniowym pociskiem rakietowym na paliwo stałe o zasięgu od 12 do 68 kilometrów, będącym w stanie przenieść głowicę o masie do 500 kilogramów.
Pierwsze, w dużym stopniu prototypowe jeszcze, egzemplarze systemu 9K52 Łuna-M pojawiły się na początku lat 60. XX wieku, a pełną gotowość bojową system osiągnął najpewniej w 1964 roku. Wyrzutnia 9P113 została oparta na doświadczeniach wyciągniętych z eksploatacji wyrzutni 2P16, co pozwoliło radykalnie skrócić prace projektowe. Nowa wyrzutnia pale cechowała się mniejszą ilością drgań w czasie startu rakiety oraz została zamontowana na podwoziu ciężarówki ZiŁ-135LM. Powstało kilka wersji rozwojowych rakiety 9M21, przy czym trzy były najważniejsze. Pierwsza to 9M21 F, posługująca się głowicą kumulacyjno-burzącą o masie do 200 kg. Powstała także wersja 9M21 B przenosząca pojedynczą głowicę jądrową o mocy do 100 kT. Kolejną wersją rozwojową był 9M21 K, z głowicą kasetową. Poza wyżej wymienionymi powstały także wersje z głowicami szkolnymi czy chemicznymi. System 9K52 Łuna-M trafił do wielu operatorów zagranicznych, m.in.: Algierii, Egiptu, Libii, Polski, Rumunii czy Węgier. Został użyty bojowo w wielu konfliktach zbrojnych doby Zimnej wojny, m.in.: w wojnie iracko-irańskiej (1980-1988) czy w toku radzieckiej interwencji w Afganistanie (1979-1989).