Działo FK288 (r) [skrót od Feldkannone 288 (russisch)] to niemiecka, holowana armata polowa oraz przeciwpancerna kal. 76,2 mm produkcji radzieckiej. Donośność maksymalna broni dochodziła do ok. 13.300 metrów. Szybkostrzelność broni, przy dobrze wyszkolonej załodze, osiągała natomiast do 20 strzałów na minutę. Prędkość początkowa pocisku wystrzelonego z tej broni wynosiła 680 m/s. Armata FK288 (r) to w swej istocie niemieckie oznaczenie na bardzo udane działo sowieckie ZIS-3 model. 1942. Cechowało się ono bardzo dobrymi właściwościami balistycznymi, a przede wszystkim można go było używać jako klasycznej armaty polowej, ale też jako działa przeciwpancernego. Walory bojowe tej broni bardzo szybko docenili Niemcy, którzy bardzo chętnie wykorzystywali wszelkie zdobyczne działa tego typu. W przypadku dział ZIS-3 z 1941 r. można spotkać oznaczenie broni jako FK288/1, natomiast w przypadku wersji z 1942 roku – jako FK288. Niemniej nie były to oznaczenia oficjalne. Warto również dodać, że działa ZIS-3 były też konwertowane do dział stricte przeciwpancernych o obniżonej tarczy chroniącej kanonierów oraz obniżonej sylwetce.
Niemieckie doświadczenia wyniesione z I wojny światowej, wskazywały jednoznacznie na ogromną rolę artylerii na polu walki oraz nierzadko decydujący wpływ, jaki artyleria wywierała na działania piechoty. Jednocześnie jednak ograniczenia traktatu wersalskiego z 1919 r. utrudniały rozwój tego rodzaju broni w Niemczech w latach 20. XX wieku, a w szczególności – wprowadzania ciężkiej artylerii do jednostek linowych. Ten stan rzeczy uległ zmianie po objęciu władzy przez nazistów w 1933 r., kiedy to rozpoczął się proces właściwie niczym nie skrępowanych zbrojeń. Wiele opracowanych wcześniej modeli dział weszło do szerokiej produkcji. Wprowadzono wówczas (po 1933 r.) do służby na naprawdę szeroką skalę kilka nowych rodzajów dział w tym między innymi: 10.5 cm leFH 18 czy 15 cm sIG 33, czyli podstawową lekką i ciężką haubicę niemieckiej piechoty w czasie II wojny światowej. Warto dodać, że armia niemiecka przykładała do roli artylerii (a zwłaszcza artylerii ciężkiej) na polu walki dużą wagę. Przykładowo, niemiecka dywizja piechoty w chwili wybuchu II wojny światowej miała etatowo na stanie 20 lekkich dział piechoty kal. 75 mm, 6 ciężkich dział kal. 150 mm, 36 lekkich haubic kal. 105 mm oraz 12 ciężkich haubic kal. 150 mm. Warto dodać, że niemiecka taktyka użycia artylerii stawiała nacisk przede wszystkim na celność ostrzału, co z kolei odbijało się czasami negatywnie na jej tempie wchodzenia do akcji.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
