USS England (DE-635) był amerykańskim niszczycielem z okresu II wojny światowej. Stępka pod tę jednostkę została położona w kwietniu 1943 r., a wodowanie nastąpiło we wrześniu 1943 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła w chwili wodowania 93,3 m, przy szerokości 11,1 metra. Wyporność pełna dochodziła do ok. 1750 ton, a prędkość maksymalna to ok. 24 węzły. Uzbrojenie w chwili wodowania składało się między innymi z: trzech dział kal. 76 mm, czterech działek kal. 28 mm czy 8 miotaczy bomb głębinowych.
USS England (DE-635) był jednym ze 102 niszczycieli klasy Buckley. Jednostki tego typu zostały zaprojektowane i były budowane na masową skalę, jako niszczyciele eskortowe o rozbudowanych możliwościach zwalczania okrętów podwodnych (ZOP). Ich głównym zadaniem była osłona konwojów – zwłaszcza na Atlantyku. Co ciekawe, produkcja jednostek tego typu odbywała się w wielu zakładach na terenie USA, a ich finalny montaż miał miejsce dopiero w stoczniach. Można je postrzegać jako odpowiednik niszczycieli typu Hunt służących w Royal Navy. USS England, po przejściu niezbędnych szkoleń i zgrywania załogi, został w lutym 1944 roku skierowany na Pacyfik. Największym wyczynem okrętu i jego załogi było zatopienie lub poważne uszkodzenie sześciu japońskich okrętów podwodnych w zaledwie dwanaście dni! Jednostka dokonał tego wyczynu w maju 1944 roku. U samego schyłku wojny, w maju 1945 r., niszczyciel został bardzo poważnie uszkodzony w wyniku samobójczego ataku lotniczego. Później planowano go przebudować na szybki transportowiec floty, ale w związku z bardzo poważnymi uszkodzeniami z prac tych zrezygnowano. USS England został wycofany ze służby w październiku 1945 roku.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
