ORP Kujawiak (pierwotna nazwa: HMS Oakley) był brytyjskim, a później polskim niszczycielem z okresu II wojny światowej. Stępka pod tę jednostkę została położona w 1939 r., a wodowanie nastąpiło w październiku 1940 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła w chwili wodowania 85,34 m, przy szerokości 9,62 metra. Wyporność pełna dochodziła do ok. 1450 ton, a prędkość maksymalna to ok. 27 węzłów. Uzbrojenie składało się między innymi z 6 dział kal. 102 mm w trzech podwójnych wieżach, 4 działek Oerlikon kal. 20 mm czy 2 miotaczy bomb głębinowych.
ORP Kujawiak był jednym z 36 niszczycieli typu Hunt II. Jednostki tego typu były budowane w związku z dążeniem Royal Navy do pozyskania pod koniec lat 30. XX wieku dwóch podstawowych typów niszczycieli: pierwszy typ miał być typowym niszczycielem o silnym uzbrojeniu, przystosowanym do współpracy z innymi, większymi okrętami, a drugi typ – właśnie Hunt – miał być mniejszy i dedykowany zadaniom eskortowym oraz działaniom ZOP (zwalczanie okrętów podwodnych). Typ Hunt II stanowił rozwinięcie typu Hunt I. W stosunku do poprzednika cechował się przede wszystkim silniejszym uzbrojeniem przeciw-podwodnym oraz zwiększoną szerokością. HMS Oakley, za nim jeszcze wszedł do służby w Royal Navy, został w maju 1941 roku przekazany Polskiej Marynarce Wojennej. Pod polską banderą uczestniczył przede wszystkim w osłonie konwojów alianckich na Kanale Bristolskim oraz Kanale La Manche. Operował także na Morzu Irlandzkim. W grudniu 1941 roku ORP Kujawiak wziął w operacji Anklet, czyli rajdzie brytyjskiej floty na Lofoty. Natomiast w czerwcu 1942 roku wziął udział w osłonie jednego z konwojów płynących na Maltę (operacja Harpoon). Niestety, w tym samym miesiącu, czyli w czerwcu 1942 r., zatonął na minie w pobliżu portu w La Valetta. Okręt stał się grobem dla 13 członków załogi.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym