ORP Garland (pierwotna nazwa: HMS Garland) był brytyjskim, a później polskim niszczycielem zwłaszcza z okresu II wojny światowej. Stępka pod tę jednostkę została położona w 1934 r., a wodowanie nastąpiło w październiku 1935 roku. Jednostka została przyjęta do służby w marcu 1936 roku. Całkowita długość okrętu wynosiła w chwili wodowania 98,5 m, przy szerokości 10,05 metra. Wyporność pełna dochodziła do ok. 1850 ton, a prędkość maksymalna to ok. 34-35 węzłów. Uzbrojenie (w 1944 r.) składało się między innymi z 2 dział kal. 120 mm, 6 działek kal. 20 mm czy 4 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm.
ORP Garland był jednym z ośmiu niszczycieli typu G. Jednostki tego typu były budowane, jako średniej wielkości niszczyciele o tradycyjnej architekturze kadłuba i nadbudówek. Jednostki posiadały jednak stosunkową wysoką prędkość maksymalną i niezłe uzbrojenie, które w toku wojny było zresztą zmieniane. HMS Garland krótko po wybuchu II wojny światowej, został przekazany Polskiej Marynarce Wojennej (PMW) w maju 1940 roku. W lecie 1940 roku okręt brał bardzo ograniczony udział w zmaganiach na Morzu Śródziemnym. W tym samym roku został przebazowany na Wyspy Brytyjskie, skąd (od września 1940 r.) brał udział w Bitwie o Atlantyk. W maju 1942 r., w czasie osłony konwoju PQ-16 został poważnie uszkodzony przez Luftwaffe. Pod koniec 1943 r. ORP Garland został przebudowany na niszczyciel eskortowy i przebazowany z powrotem na Morze Śródziemne w kwietniu 1944 roku. Okręt został zwrócony Royal Navy w 1946 roku, która z kolei odsprzedała go marynarce holenderskiej, gdzie służył jako fregata i okręt szkolny w latach 1949-1964.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
