Pierwsze czo³gi w armii niemieckiej pojawi³y siê ju¿ u schy³ku I wojny ¶wiatowej – by³y to maszyny A7V. Po podpisaniu traktatu wersalskiego niemieckim si³om zbrojnym zabroniono rozwoju broni pancernej, ale strona niemiecka nie honorowa³a tych ograniczeñ i potajemnie rozwija³a broñ pancern±. Natomiast po doj¶ciu Adolfa Hitlera do w³adzy w 1933 r. ów rozwój sta³ siê ju¿ ca³kowicie oficjalny, a w 1935 r. sformowana 1. Dywizjê Pancern±. W okresie 1935-1939 sformowano te¿ dalsze dywizje, a ich g³ównym sprzêtem by³y wozy Pz.Kpfw: I, II, III oraz IV. Pojedyncza dywizja pancerna w tym czasie by³a z³o¿ona z brygady czo³gów dzielonej na dwa regimenty pancerne, brygady piechoty zmotoryzowanej oraz pododdzia³ów wsparcia, miêdzy: rozpoznawczego, artylerii, przeciwlotniczego czy saperów. Etatowo liczy³a ok. 300 czo³gów. Warto równie¿ dodaæ, ¿e niemieckie wojska pancerne (niem. Panzerwaffe) by³y szkolone i przygotowywane do realizowania doktryny wojny b³yskawicznej, a nie – tak jak w wielu ówczesnych armiach – do wspierania dzia³añ piechoty. K³adziono zatem nacisk w szkoleniu „pancerniaków” na wymienno¶æ funkcji, samodzielno¶æ w podejmowaniu decyzji przez oficerów i podoficerów oraz jak najlepsze opanowanie techniczne posiadanych czo³gów. Wszystko to zaowocowa³o wielkimi sukcesami niemieckiej broni pancernej w Polsce w 1939 r., ale zw³aszcza na zachodzie Europy w 1940 roku. Tak¿e w toku walk w Afryce Pó³nocnej – zw³aszcza w okresie 1941-1942 – niemieckie wojska pancerne okazywa³y siê bardzo trudnym przeciwnikiem. Przed inwazj± na ZSRR liczba niemieckich dywizji pancernych wzros³a niemal dwukrotnie, ale liczba czo³gów w tych jednostkach zmala³a do ok. 150-200 wozów. Tak¿e w toku walk na froncie wschodnim – zw³aszcza w latach 1941-1942 – niemieckie wojska pancerne górowa³y wyszkoleniem i organizacj± nad swym sowieckim przeciwnikiem. Jednak kontakt z takimi wozami jak T-34 czy KW-1 wymusi³ wprowadzenie do linii w 1942 i 1943 r. czo³gów Pz.Kpfw V oraz VI. Rosn±ce straty na froncie wschodnim, jak równie¿ przegrane batalie – pod Stalingradem czy Kurskiem – sprawi³y, ¿e niemiecka Panzerwaffe zosta³a os³abiona. W jej strukturze pojawi³y siê bataliony czo³gów ciê¿kich (z 3 kompaniami czo³gów), a w 1943 r. powo³ano dywizje grenadierów pancernych. Dawa³a te¿ o sobie znaæ coraz wyra¼niejsza przewaga strony radzieckiej, a od 1944 r. – konieczno¶æ równoczesnej walki z wojskami radzieckimi na wschodzie oraz aliantami na zachodzie. Przyjmuje siê równie¿, ¿e to wtedy (w latach 1944-1945) wyszkolenie niemieckich wojsk pancernych by³o s³absze, ani¿eli w okresie wcze¶niejszym i nie stanowi³o ju¿ tak istotnej przewagi po stronie niemieckiej, ni¿ wcze¶niej. Ostatnimi, zakrojonymi na du¿± skalê, operacjami niemieckiej Panzerwaffe by³y ofensywy w Ardenach (1944-1945) oraz na Wêgrzech (1945 r.).
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz siê w tysi±cach produktów?
Zapoznaj siê z poni¿szymi materia³ami, mo¿e rozja¶ni± Ci sprawê.
Chcesz pój¶æ krok dalej i uczyniæ swoje dzie³o nieszablonowym, dodaj±c maksimum detali, aran¿uj±c ciekawe dioramy, tworz±c niestandardowe wersje? Dowiedz siê wiêcej na temat