M107 był amerykańskim działem samobieżnym z okresu Zimnej Wojny. Pierwsze prototypy wozu powstały w 1961 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1961-1972, kończąc się wytworzeniem ok. 1200 egzemplarzy tego pojazdu. M107 był napędzany silnikiem General Motors 8V71T o mocy 450 KM. Uzbrojenie stanowiła pojedyncza armata M113 lub M113A1 o kalibrze 175 mm.
W latach 50. XX wieku na wyposażeniu US Army jednym ze standardowych dział samobieżnych było M55 wyposażone w działo kal. 203 mm. Była to broń udana, ale stosunkowo mało mobilna i niezdolna do transportu powietrznego. Starając się zmienić ten stan rzeczy, przy zachowaniu zbliżonego kalibru uzbrojenia głównego, US Army wyraziło zainteresowaniem nowym działem samobieżnym. Pozytywnie rozpatrzono propozycję firmy Pacific Car and Foundry Company, która ostatecznie podjęła się produkcji M107. Do jego produkcji wykorzystano uniwersalne podwozie gąsienicowe T249 oraz armatę polową M113 lub M113A1. M107 cechował się wysoką mobilnością, wysoką prędkością maksymalną oraz sporą donośnością uzbrojenia głównego. Wielkim minusem okazało się odsłonięte stanowisko obsługi armaty, które nie zabezpieczało jej nawet przed odłamkami czy bronią małokalibrową. Od 1963 roku M107 znajdowało się w linii i zostało na szeroką skalę wykorzystane w czasie wojny wietnamskiej (1964/1965-1975). Ze stanu US Army zaczęto je wycofywać pod koniec lat 80. XXX wieku. Działo samobieżne M107 zostało również wyeksportowane do Grecji, Izraela (gdzie walczyło m.in.: w wojnie Yom-Kippur w 1973 r.), Niemiec Zachodnich, Włoch i Wielkiej Brytanii
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
