Vickers Wellington to brytyjski, średni, dwusilnikowy bombowiec o konstrukcji metalowej krytej płótnem z usterzeniem klasycznym w układzie średniopłata z okresu II wojny światowej. Oblot prototypu miał miejsce w 1936 roku, a produckaj trwała w latach 1936-1945. Na wyposażenie RAF Wellington wszedł w 1937 r. W toku służby powstało kilkanaście wersji tego samolotu, różniących się przede wszystkim stosowanymi silnikami oraz uzbrojeniem obronnym. Pierwszym modelem produkcyjnym był Wellington Mk.I, który w wersji Mk.IC doczekał się wersji wielkoseryjnej. W 1940 r. wprowadzono model Mk.III. Najliczniej produkowaną wersją Wellingtona był model Mk.X. Samoloty tego typu w wersjach Mk VIII, XI, XII, XIII i Mk XIV, na szeroką skalę przystosowano jako bombowce morskie, samoloty patrolowe oraz samoloty torpedowe i wykorzystywano do zwalczania niemieckich U-bootów. W okresie 1939-1943 latały uczestniczyły w wyprawach bombowych nad Niemcy, później jednak ustąpiły miejsca samolotom czterosilnikowym. Samolot, chociaż nie był specjalnie zwrotny ,to był jednak bardzo łatwy w pilotażu ,cechował się niską awaryjnością, a przede wszystkim legendarną wprost odpornością i wytrzymałością konstrukcji. Dane techniczne (wersja Mk.IC): długość: 19,69m, rozpiętość skrzydeł: 26,27m, wysokość: 5,31m, prędkość maksymalna: 378km/h, prędkość wznoszenia: 5,7m/s, pułap praktyczny: 5500m, zasięg maksymalny: 4100km, uzbrojenie: stałe- 6-8 karabinów maszynowych kal.7,7mm, podwieszane-do 2040kg bomb.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
