PZL.38 Wilk był prototypowym, polskim ciężkim myśliwcem i samolotem wielozadaniowym o konstrukcji całkowicie metalowej, w układzie dolnopłata. Planowano, że napęd zapewniać będą dwa silniki PZL Foka II o zakładanej mocy 420 KM każdy. Oblot prototypu miał miejsce w 1938 roku. Maszyna nigdy nie weszła do produkcji seryjnej. Uzbrojenie miały stanowić 4 karabiny maszynowe PWU wz.36 lub wz.37 kal.7,92 mm oraz 1 działko FK model D kal. 20 mm.
Prace nad PZL.38 Wilk zostały rozpoczęte w 1934 roku, w związku z zapotrzebowaniem zgłaszanym przez polskie lotnictwo wojskowe na nowy, ciężki samolot myśliwski. Docelowo miał to być samolot zdolny do niszczenia samolotów bombowych wroga (stąd silne uzbrojenie pokładowe), ale też mający dobrą manewrowość. Miał zastąpić w linii samoloty PZL P.11. Planowano również, że PZL.38 będzie spełniał funkcje lekkiego bombowca. W pracach nad nowym samolotem wykorzystano profil aerodynamiczny PZL.37 Łoś oraz planowano zastosować nowe silniki Foka II. Niestety prace nad silnikami znacznie się przedłużyły, w rezultacie czego zastosowano silniki Ranger SV-770B o podobnej mocy, ale znacznie większej masie. Tak napędzany samolot nie osiągnął jednak zakładanych osiągów. Prace nad silnikami Foka II nie zostały doprowadzone do końca, aż do wybuchu II wojny światowej, co spowodowało, że również PZL.38 Wilk nie wszedł do produkcji seryjnej. W sumie powstały jedynie dwa prototypy, z czego jeden był w latach 1940-1944 eksponowany w berlińskim Muzeum Komunikacji i Techniki.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
