Szczegółowa figurka przedstawiająca amerykańskiego żołnierza piechoty morskiej z miotaczem ognia M2A1 z walk o Iwojimę w 1945 roku. Figurka składa się z 13 części, jej głowa i ramiona są oddzielone, a korpus jest odlany wraz ze zbiornikami z miotaczem ognia. Broń została szczegółowo dopracowana i będzie zbudowana z 9 części
United States Marine Corps (USMC, pol. Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych) jest samodzielnym rodzajem sił zbrojnych USA. Jednostka powstała w listopadzie 1775 roku, a pierwszy odział tej jednostki został sformowany rok później. W XIX w. i na początku XX wieku żołnierze US Marines służyli przede wszystkim w regionie Ameryki Południowej i Środkowej, strzegąc amerykańskich interesów w tym rejonie świata. Wówczas również utarła się zasada, że to właśnie USMC jest przerzucany w rejon działań jako pierwszy spośród innych jednostek sił zbrojnych USA. Żołnierze Korpusu walczyli w I wojnie światowej, ale szczególną sławę zdobyli sobie w toku krwawych i ciężkich walk na Pacyfiku w latach 1941-1945, biorąc udział w takich bitwach jak Guadalcanal (1942-1943), Tarawa (1943), Iwo-Jima czy Okinawa (obie z 1945 r.). Nierzadko w obliczu wroga, żołnierze tej formacji wykazywali się sporą odwagą, czego przykładem może być np.,. John Basilone odznaczony Medalem Honoru za swe dokonana w czasie walk na Gudalcanal. Po 1945 r., żołnierze Korpusu walczyli chociażby w wojnie koreańskiej (1950-1953) czy zwłaszcza wojnie wietnamskiej (1964/1965-1975), ponosząc w tej ostatniej wojnie ciężkie straty. Po zakończeniu Zimnej Wojny żołnierze USMC wzięli udział chociażby w obu wojnach w Zatoce (1990-1991 i 2003). W chwili obecnej w Korpusie służy 182.000 żołnierzy, a w rezerwie znajduje się ok. 38.500 osób. Mottem Korpusu jest łacińska dewiza Semper Fidelis (pol. zawsze wierny).
M2 Flamethrower to miotacz ognia produkcji amerykańskiej z czasów II wojny światowej oraz okresu powojennego. Pierwsze egzemplarze tej broni weszły do służby w 1943 r. i pozostawały w niej aż do 1978 roku. W wersji podstawowej masa broni w konfiguracji „pustej” wynosiła 19,5 kg, a w konfiguracji bojowej – ok. 31 kilogramów. Skuteczny zasięg strzału z tej broni dochodził do 20 m, ale zasięg maksymalny oscylował wokół 40 metrów. Prezentowany miotacz ognia został zaprojektowany przez US Army Chemical Warfare Service jako następca dotychczas stosowanych miotaczy ognia M1 oraz M1A1. W stosunku do swoich poprzedników różnił się zastosowaniem nowej, bardziej wydajnej, cieczy palnej, jak również wykorzystaniem nowego systemu zapłonu umożliwiającego oddanie do 6 strzałów o długości do 9 sekund każdy. Najczęściej przyjmuje się, że M2 Flamethrower przeszedł swój chrzest bojowy w czasie walk na Marianach w 1944 roku. Był również później stosowany w dalszych walkach na Pacyfiku, ale też w wojnie koreańskiej (1950-1953), ale też wojnie wietnamskiej (1964/1965-1975).
Bitwa o Iwo-Jimę to jedna z najkrwawszych bitew stoczonych w toku II wojny światowej na Dalekim Wschodzie. Jej głównym celem było zajęcia przez jednostki US Marines tej wulkanicznej wyspy, leżącej stosunkowo blisko macierzystych wysp japońskich. Zakładano, że opanowanie Iwo-Jimy co znacząco ułatwi nie tylko organizację rajdów bombowców strategicznych na Japonię, ale też wpłynie pozytywnie na logistykę ewentualnej alianckiej inwazji na Japonię. Bitwa o Iwo-Jimę rozpoczęła się 19 lutego 1945 r., a zakończyła się 26 marca tego samego roku. Szacuje się, że po stronie japońskiej wzięło udział w walkach ok. 22.000 żołnierzy. Natomiast po stronie amerykańskiej walczyło aż ok. 110.000 żołnierzy, wspieranych przez ok. 1200 samolotów. Bitwa rozpoczęła się od czterodniowego ostrzału artyleryjskiego realizowanego przez amerykańskie okręty. Później, w dniu 19 lutego, do szturmu na plaże ruszyła amerykańska piechota morska. Już od pierwszych godzin walk wojska japońskie stawiły bardzo zacięty opór, wykorzystując bardzo dobrze ukształtowanie terenu oraz dostępne działa i karabiny maszynowe. Warto dodać, że strona japońska wykorzystała w tej bitwie na niemałą skalę także jednostki kamikaze, które między innymi zatopiły lotniskowiec eskortowy USS Bismarck Sea. Straty po obu stronach były bardzo wysokie: wojska japońskie straciły cały garnizon liczący ok. 22 tys. ludzi. Do niewoli wzięto jednak tylko ok. 1100 żołnierzy! Natomiast wojska amerykańskie utraciły aż ok. 26.000 zabitych i rannych. Dla strony amerykańskiej symbolem walk na Iwo-Jimie, ale też amerykańskiego sukcesu w tej bitwie jest słynne zdjęcie Joego Rosenthala wykonane w dniu 23 lutego 1945 r., przedstawiające zatknięcie przez sześciu Marines amerykańskiego sztandaru na Górze Suribachi. Warto dodać, że trzech z sześciu Marines uwiecznionych na tym zdjęciu poległo w toku dalszych walk na Iwo-Jimie, a autor otrzymał za nie Nagrodę Pulitzera. Zdjęcia stało się też inspiracją dla pomnika pamięci Korpusu Piechoty Morskiej wyrzeźbionego w 1954 roku.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
