Dzieje ciągnionej artylerii ogniowej sięgają późnego średniowiecza i początków epoki nowożytnej. Jednak prawdziwa rewolucja w dziedzinie artylerii nastąpiła dopiero w XIX wieku, wraz z rozwojem techniki i takimi nowinkami jak: wynalezieniem prochu bezdymnego, ładowania odtylcowego czy oporopowrotnika. W przededniu I wojny światowej pojawiły się świetne armaty lekkie, jak na przykład francuska armata 75 mm. MLE 1897 L, ale też bardzo ciężkie – jak niemiecka haubica Kruppa kal. 420 mm o nazwie Gruba Berta. W latach 1914-1918 artyleria i moździerze zdominowały pola bitew. Nie dziwi, że ten rodzaj broni rozwijano intensywnie – za przykład niech posłuży francuska haubica Schneider 155 C kal. 155 mm z 1917 roku.
W okresie II wojny światowej znaczenie artylerii jeszcze wzrosło. Obok armat i haubic wykorzystywanych do wsparcia piechoty, jak np. niemiecka sIG33 kal. 150 mm czy brytyjska 25-pdr Field Gun na szeroką skalę pojawiła się również artyleria przeciwlotnicza (plot.) i przeciwpancerna (ppanc.). Ta pierwsza posługiwała się armatami o kalibrach od 20 do 128 mm. Te pierwsze (jak np. brytyjski Bofors kal. 40 mm) miały przede wszystkim bezpośrednio współpracować z wojskami lądowymi zapewniając im obronę powietrzną. Te drugie, znacznie większego kalibru (np. radziecka armata kal. 85 mm ) także często współpracowały z wojskami w polu, ale pełniły broniły też przed nalotami obszarów czy punktów o strategicznym znaczeniu. Natomiast rozwój artylerii ppanc. był determinowany intensywnym rozwojem broni pancernej. Na początku konfliktu za wystarczający kaliber armat tego typu uznawano 20-37 mm. (np. PAK36), jednak w okresie 1943-1945 kaliber ten zwiększono do nawet 128 mm (niemiecka PAK 44).
W okresie po 1945 r., artyleria ciągniona zaczęła być wypierana w najnowocześniejszych armiach świata przez artylerię samobieżną, nadal jednak była produkowana i udoskonalana. Za przykład może tu posłużyć udana amerykańska haubica M198. Pomimo pojawienia się pocisków przeciwlotniczych, również artyleria plot. była dalej rozwijana – przede wszystkim zwiększano jej automatyzm oraz celność strzału. Przestawiono się również zupełnie na artylerię o kalibrach rzędu 20-40 mm. Przykładem może być tutaj radziecka ZU-23-2.
W ofercie naszego sklepu odnajdziesz modele bardzo wielu armat, haubic i moździerzy – od samych ich narodzin po czasy współczesne. Wykonane one zostały przez różnych producentów z zachowaniem innej, dowolnie wybranej skali, dzięki czemu dobierzesz produkt spełniający Twoje wymagania i oczekiwania.
