W latach 1939-1945 rola artylerii nadal polegała na wspieraniu natarcia własnych wojsk oraz prowadzeniu ognia kontrbateryjnego. W takiej roli najczęściej wykorzystywano armaty o kalibrach od 75 mm do 155 mm. Bardzo dobrymi przykładami takiej broni mogą być: polska haubica polowa wz. 14/19 kal. 100 mm, niemiecka sIG33 kal. 150 mm, brytyjska 25-pdr Field Gun czy też amerykańska armata kal. 155 mm. Long Tom o donośności aż 22 km! W związku z dużą masą oraz trudnością operowania w terenie rzadko stosowano artylerię o większym kalibrze. Jednym z nielicznych przykładów może być tutaj sowiecka haubica B-4 M1931 kal.203 mm. Wielką rolę w bezpośrednim wsparciu ataków piechoty odgrywały moździerze o kalibrach od 81 do 120 mm. Posługiwały się nimi każde siły zbrojne w toku konfliktu, a szczególnie dużą rolę broń ta odgrywała na froncie włoskim oraz froncie wschodnim. Absolutnie wyjątkową – i mało efektywną – bronią okazały się niemieckie moździerze kal. 540 mm jak Karl czy Loki stworzone do niszczenia szczególnie silnie umocnionych pozycji.
Czas II wojny światowej to również rozwój artylerii przeciwlotniczej (plot.) i przeciwpancernej (ppanc.). Rzecz jasna ich rozwój był ściśle powiązany z dynamicznym rozwojem lotnictwa i broni pancernej w latach 1939-1945. W przypadku artylerii plot. można dostrzec tendencję do dzielenia jej na dwa rodzaje. Pierwszy z nich (o kalibrze do ok. 40 mm) miał zapewniać bezpośrednią obronę powietrzną piechocie, artylerii i innym rodzajom własnych wojsk. Taka artyleria stawiała przede wszystkim na szybkostrzelność i mobilność. Za przykład może tu posłużyć brytyjski Bofors kal. 40 mm albo niemiecki FLAK 30 kal. 20 mm.
Drugi rodzaj artylerii plot. to armaty o kalibrach większych, w których położono raczej nacisk na donośność strzału. Często współpracowała ona z wojskami lądowymi (przykładem może być tu legendarna wręcz armata FLAK 36 kal.88 mm), ale broniły też przed nalotami obszarów czy punktów o strategicznym znaczeniu. W przypadku artylerii ppanc. nie mamy do czynienia z taką kategoryzacją. Widać za to tendencję do stałego zwiększania kalibru tego typu artylerii w latach 1939-1945: o ile na początku wojny stosowano armaty o kalibrze do 45 mm. (np. PAK36), o tyle pod koniec konfliktu pojawiają się armaty znacznie cięższe o kalibrach do 128 mm. (niemiecka PAK 44).
W ofercie naszego sklepu odnajdziesz modele wielu armat, haubic i moździerzy z okresu II wojny światowej. Wykonane one zostały przez różnych producentów z zachowaniem innej, dowolnie wybranej skali, dzięki czemu dobierzesz produkt spełniający Twoje wymagania i oczekiwania.
