Po 1945 roku w arsenałach armii świata pozostały spore ilości różnego typu artylerii samobieżnej: dział szturmowych, niszczycieli czołgów czy też artylerii strzelającej ogniem pośrednim. W okresie Zimnej Wojny rozwój artylerii samobieżnej koncentrował się przede wszystkim na tym ostatnim rodzaju broni.
Rozwój ten poszedł przede wszystkim w stronę wzrostu szybkostrzelności, zasięgu strzału, precyzji ognia, ale też manewrowości. Artyleria samobieżna zaczęła też odgrywać kluczową rolę w jednostkach pancernych i zmechanizowanych wojsk NATO i Układu Warszawskiego. Pojawiły się również pojazdy mogące strzelać pociskami z taktyczną głowicą jądrową. Za przykład niech posłuży radziecki 2S7 Pion. W latach 60. i 70. XX wieku wprowadzono dwie bardzo udane konstrukcje, które były jednymi z najważniejszych przykładów artylerii samobieżnej tego okresu: mowa o amerykańskim M109 Paladin (po modyfikacjach pozostaje w służbie do dzisiaj!) oraz o radzieckim 2S1 Goździk. Dysponowały one maksymalną donośnością o zasięgu 15-18 km (dla zwykłego pocisku burzącego), szybkostrzelnością do 4-6 strzałów na minutę, a przede wszystkim wyprodukowano ich łącznie kilkanaście tysięcy sztuk! Warto odnotować, że dominowały w owym czasie pojazdy na podwoziu gąsienicowym, ale pojawiały się też działa samobieżne na podwoziu kołowym – przykładem może być czechosłowacka samobieżna armatohaubica DANA wz. 1977.
W latach 80. XX wieku oraz po zakończeniu Zimnej Wojny rozwój artylerii samobieżnej był intensywnie kontynuowany. Wprowadzano wówczas na szeroką skalę coraz nowocześniejszą elektronikę. Koncentrowano się również na rozwoju i doskonaleniu amunicji, wprowadzając coraz doskonalsze pociski z subamunicją, a wreszcie pociski „inteligentne, takie jak niemiecki SMARt czy brytyjski Excalibur, wprowadzone do linii na przełomie XX i XXI wieku. Amunicja ta dała artylerii samobieżnej fantastyczną wprost możliwość skutecznego niszczenia nacierających związków pancernych nieprzyjaciela na dystansie ok. 30-40 km! Przykładami takich bardzo nowoczesnych samobieżnych systemów artyleryjskich jest na przykład brytyjski AS-90, rosyjski 2S19 Msta-S czy zwłaszcza niemiecki PzH2000 - zapewne najnowocześniejsza samobieżna haubica na świecie, dysponująca szybkostrzelnością na poziomie 10 strzałów na 1 minutę oraz donośnością 40 km!
W ofercie naszego sklepu odnajdziesz rozliczne modele artylerii samobieżnej powstałej po 1945 roku. Wykonane one zostały przez różnych producentów z zachowaniem innej, dowolnie wybranej skali, dzięki czemu dobierzesz produkt spełniający Twoje wymagania i oczekiwania.
