Po zakończeniu II wojny światowej można dostrzec w najważniejszych armiach świata tendencję do przywiązywania coraz większej roli do artylerii samobieżnej, kosztem tradycyjnej artylerii ciągnionej. Jednak w armiach zarówno NATO, jak i Układu Warszawskiego dalej kontynuowano udoskonalanie tradycyjnej artylerii. Okazywała się bowiem co prawda mniej mobilna, ale znacznie tańsza w produkcji i eksploatacji.
Po 1945 r. nadal planowano ją wykorzystywać do wspierania natarcia wojsk własnych. Taką rolę planowano dla radzieckiej armaty dywizyjnej D-44 kal. 85 mm czy też amerykańskiej haubicy M114 kal. 155 mm. Ponadto, po obu stronach Żelaznej Kurtyny już w latach 50. i 60. XX wieku wprowadzano do linii działa zdolne do strzelania amunicją z głowicą atomową. Przykładem może być tutaj amerykańska haubica kal. 280 mm M65 Atomic Annie, wprowadzona do służby w 1952 roku. Warto też odnotować wielką rolę jaką artyleria ciągniona – ze względu na swoją niską masę oraz niższe koszty eksploatacji – odegrała w konfliktach asymetrycznych po 1945 roku. Przykładów można mnożyć, ale warto wskazać przede wszystkim na niemałą rolę amerykańskiej artylerii ciągnionej w obronie baz w toku wojny wietnamskiej (1964-1975). Świetnie spisała się również w toku wojny na Falklandach (1982) brytyjska haubica kal. 105 mm L118 o masie jedynie 1858 kg, ale zasięgu strzału aż 17.200 m! Ważne okazało się również zastosowanie amerykańskiej haubicy kal. 155 mm M198 w toku obu wojen w Iraku (1990-1991 oraz 2003).
W okresie Zimnej Wojny spore zmiany zaszły w artylerii przeciwlotniczej. Co prawda krótko po 1945 roku Armia Radziecka wprowadziła do uzbrojenia ciężkie działa przeciwlotnicze KS-19 M 2 kal. 100 mm, ale wraz z szybkim rozwojem technologii rakietowej ich rola na polu walki została wyraźnie ograniczona. Skoncentrowano się natomiast (zarówno w krajach NATO, jak i Układu Warszawskiego) na intensywnym rozwoju armat o kalibrze do 40 mm. Starano się zwiększyć ich szybkostrzelność oraz położono nacisk na obniżenie wagi co poprawiało mobilność. Przykładem takiej broni może być radziecki zestaw ZU-23-2. Całkowicie natomiast została zmarginalizowana rola ciągnionej artylerii przeciwpancernej, która ustąpiła miejsca w latach 50. i 60 XX wieku przeciwpancernym pociskom kierowanym (PPK).
W ofercie naszego sklepu odnajdziesz modele wielu armat, haubic i moździerzy z okresu po 1945 roku. Wykonane one zostały przez różnych producentów z zachowaniem innej, dowolnie wybranej skali, dzięki czemu dobierzesz produkt spełniający Twoje wymagania i oczekiwania.
