StuH42 (pełna nazwa: Sturmhaubitze 42) to niemieckie działo samobieżne z okresu II wojny światowej. Jego pierwsze prototypy powstały w 1942 r., a produkcja seryjna była realizowana w latach 1942-1945. W sumie powstało ok. 1300 wozów tego typu. Pojazd liczył sobie ok. 6,1 m długości, 2,96 m szerokości oraz ok. 2,2 m wysokości. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Maybach HL120 TRM o mocy do 300 KM, który pozwalał na osiągnięcie prędkości maksymalnej rzędu 40 km/h. Uzbrojenie główne stanowiła haubica StuH42 L/28 kal. 105 mm, a dodatkowe – pojedynczy karabin maszynowy MG34 kal. 7,92 mm.
Działo pancerne StuH42 zostało zaprojektowane i było produkowane przede wszystkim w zakładach Alkett, jako mobilna broń wsparcia piechoty (z czasem: zwłaszcza jednostek grenadierów pancernych), zdolna prowadzić ogień pośredni i bezpośredni. Konstrukcja wozu została oparta na dziale samobieżnym Sturmgeschütz III (StuG III) Ausf. F/G, a główne zmiany dotyczyły przede wszystkim zastosowanego uzbrojenia głównego oraz roli, jaką nowy wóz miał pełnić na polu walki. Warto odnotować, że Sturmhaubitze 42 wykorzystywało haubicę StuH42 L/28, która była z kolei zmodyfikowaną wersją haubicy 10,5 cm leFH 18, czyli podstawowej lekkiej haubicy jednostek niemieckiej artylerii w czasie II wojny światowej.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
