RB-Model 35P24 Amunicja 10.5 cm leFH 18

Działo 10,5 cm leFH 18 (pełna nazwa: leichte Feldhaubitze 18) to niemiecka haubica holowana kal. 105 mm z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Działo zostało opracowane przez firmę Rheinmetall, jako następca armaty 7,7 cm FK 16 kal. 77 mm, pamiętającej jeszcze czasy I wojny światowej. Weszło do służby w 1935 r. i pozostawało na uzbrojeniu Wehrmachtu do końca kolejnej wojny światowej. W toku tego konfliktu zbrojnego było modernizowane, jak również posłużyło jako uzbrojenie podstawowe działa samobieżnego Wespe. Przyjmuje się, że średnia prędkość wylotowa pocisku wystrzelonego z haubicy 10,5 cm leFH 18 dochodziła do 470 m/s. Warto też pamiętać, że haubica była w stanie strzelać 28 rodzajami pocisków, wśród nich można wskazać chociażby: Feldhaubitze (FH) Granate 38 FES (masa pocisku: 14,8 kilograma), FH Granate 38 (14,6 kg), FH Granate 39 (13,5 kg) FH Granate 40 Deut FES (15,3 kg) czy FH Granate 40 Nb FES (15,3 kg). Rzecz jasna głównym rodzajem były pociski odłamkowo-burzący i burzące, a ich całkowita masa dochodziła do ok. 15 – 15,5 kilograma. Pociski takie mogły być wystrzelone na dystans do ok. 10.700 metrów, taka bowiem była maksymalna donośność haubicy 10,5 cm leFH 18.