Działo bezodrzutowe 7,5 cm Leichtgeschütz 40 (7,5 cm LG40) to niemiecka broń z okresu II Wojny Światowej zaprojektowana dla potrzeb jednostek powietrznodesantowych (Fallschirmjäger), ale wykorzystywana także przez jednostki strzelców górskich. Prace projektowe rozpoczęły się na początku 1937 roku w koncernie Rheinmetall, a pierwsze jednostki odebrały gotową broń w 1940 roku. Działo wykorzystywało dwa rodzaje pocisków: burzące oraz przeciwpancerne. Ze względu na lekką konstrukcję pierwsze egzemplarze LG40 cechowały się średnią żywotnością ok.300 strzałów. Działo swój chrzest bojowy przeszło w czasie operacji "Merkury" (lądowanie na Krecie w 1941) i było wykorzystywane na szeroką skalę przez niemieckich strzelców górskich u podnóża Kaukazu w 1942 roku. Broń pozostawała na stanie do końca wojny. LG40 był bardzo udany i lubiany przez żołnierzy ze względu na o 90% mniejszą masę od działa Pak40, ale o porównywalnych właściwościach balistycznych pocisku.
Dane techniczne: donośność: 6800m, kaliber: 75mm, masa bojowa: 145kg, szybkostrzelność: 8 strz./min.
Fallschirmjäger to zbiorcze określenie niemieckich jednostek powietrznodesantowych z okresu międzywojennego i II wojny światowej. Pierwszy oddział spadochronowy zorganizowano w nazistowskich Niemczech w 1936 r. – być może pod wpływem obserwacji poczynionych w toku radzieckich manewrów z roku poprzedniego. Pierwsze oddział spadochroniarzy powstał z inicjatywy Hermana Göringa i został przydzielony do Luftwaffe. Rok później (1937 r.) powstała pierwsza jednostka tego typu podporządkowana Wehrmachtowi, a dokładnie wojskom lądowym. W 1938 r. jednostki te połączono i rozbudowano tworząc 7. Dywizję Lotniczą pod dowództwem gen. Kurta Studenta. W jej skład wchodziła piechota spadochronowa, wojska szkolone do transportu szybowcami oraz piechota transportowana na pole walki samolotami. W toku II wojny światowej powstały kolejne jednostki Fallschirmjäger, m.in. w 1943 r. na bazie 7. Dywizji Lotniczej powstała 1. oraz 2. Dywizje Spadochronowe. W okresie 1939-1941 niemieccy Fallschirmjäger byli wykorzystywani zgodnie ze swym przeznaczeniem (np. w toku walk na Zachodzie Europy w 1940 roku), ale po wysokich stratach poniesionych w toku walk na Krecie w 1941 r. niemieckie wojska spadochronowe zaczęto wykorzystywać przed wszystkim jako elitarne jednostki piechoty, w której to roli sprawdziły się zresztą bardzo dobrze, zyskując wśród Aliantów przydomek „Zielonych Diabłów”.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
