Kamow TsAGI A-7 był radzieckim wiatrakowcem (autożyrem) z wczesnego okresu II wojny światowej. Maszyna została oblatana w 1934 r., a weszła do służby w 1938 roku. Długość całkowita wynosiła 8,43 m, przy średnicy wirnika głównego rzędu 15,18 metra. Napęd zapewniał pojedynczy silnik M-22 o mocy 473 KM. Prędkość maksymalna nie przekraczała 195 km/h, przy zasięgu lotu rzędu 400 kilometrów. Uzbrojenie pokładowe składało się z 3 karabinów maszynowych kal. 7,62 mm.
Wiatrakowiec A-7 został zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym TsAGI, a za jego produkcję odpowiadały zakłady Kamowa. Był to pierwszy seryjny wiatrakowiec na wyposażeniu sił powietrznych ZSRR oraz pierwszy w dziejach awiacji wojskowy wiatrakowiec produkowany na szeroką skalę. Był wykorzystywany do misji rozpoznawczych, ratunkowych oraz transportowych. Rzadko był stosowany do korygowania ognia artyleryjskiego. Pomimo swoich niewątpliwych zalet, takich jak prostota pilotażu, dobra manewrowość czy niewielkie rozmiary lądowiska, potrzebnego do wzbicia się w powietrze i późniejszego lądowania, maszyna miała też swoje wady – przede wszystkim ograniczony udźwig i zasięg, stosunkowo krótki czas lotu czy wysokie zużycie paliwa. Wiropłaty tego typu zostały w niewielkim stopniu użyte w czasie wojny zimowej z Finlandią (1939-1940) oraz na początku wojny radziecko-niemieckiej (1941-1945).
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat