AGM-45 Shrike był amerykańskim pociskiem klasa powietrze-ziemia z okresu Zimnej Wojny. Jego pierwsze prototypy pojawiły się w połowie lat 50. XX wieku, a pocisk znajdował się na wyposażeniu amerykańskich sił zbrojnych w latach 1963-1992. AGM-45 był pociskiem napędzanym paliwem stałym, o zasięgu do 40 kilometrów, zdolnym przenieść głowicę bojową o masie 68 kg, a jego całkowita masa wynosiła 177 kilogramów.
AGM-45 Shrike był pierwszym amerykańskim pociskiem, od podstaw projektowanym do niszczenia stacji radarowych nieprzyjaciela. Za jego opracowanie była odpowiedzialna firma Texas Instruments (obecnie część koncernu Raytheon). Faktycznie AGM-45 to daleko idąca modernizacja pocisku AIM-7 Sparrow, która dotyczyła przede wszystkim systemu naprowadzania pocisku na cel i zamontowania w związku z tym nowej głowicy. Powstały dwie podstawowe wersje tego pocisku: AGM-45A oraz AGM-45B, które różniły się przede wszystkim wykorzystywanym silnikiem rakietowym. Jego skuteczne użycie wymagało od pilota znalezienia się w wiązce j nieprzyjacielskiej stacji radarowej i wystrzeleniu pocisku AGM-45 pod odpowiednim kątem. Pociski tego typu były wykorzystywane m.in.: przez samoloty F-4 Phantom czy F-105 F/G Thunderchief. Zostały na szeroką skalę użyte w wojnie wietnamskiej (1964/1965-1975) gdzie jednak wykazały się skutecznością na poziomie jedynie 25%, co doprowadziło do ich uzupełnienia najpierw pociskami AGM-78, a później znacznie doskonalszymi pociskami AGM-88 HARM. Jedynym, oficjalnym zagranicznym użytkownikiem pocisków AGM-45 był Izrael.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat