DISCONTINUED RES/KIT 32-0086 AIM-120 A, B AMRAAM missiles 4 pcs F-15A/C/D/E, F-16A/C, F/A-18A/C

AIM-120 AMRAAM jest współczesnym, amerykańskim pociskiem klasa powietrze-powietrze. Jego pierwsze prototypy  pojawiły się w połowie lat 80. XX wieku, a pocisk wszedł do służby w 1991 roku i jest nadal eksploatowany. AIM-120 AMRAAM jest pociskiem napędzanym na paliwo stałe, o zasięgu  - w wersji C-5 - do 120 kilometrów, zdolnym przenieść głowicę bojową o masie od 18 do 23 kg, o całkowitej masie własnej 152 kilogramów.

Prace nad pociskiem AIM-120 AMRAAM rozpoczęły się ok. 1975 roku i miały na celu stworzenie zupełnie nowego pocisku zdolnego do zwalczania nieprzyjacielskich samolotów na średnim dystansie. Za opracowanie i produkcję finalnej wersji odpowiadały/odpowiadają firmy Hughes i Raytheon. Zastosowano w nim aktywne naprowadzanie radiolokacyjne, z ewentualnymi korektami z systemu INS. Pocisk może osiągnąć oficjalnie prędkość rzędu 4 Ma. Do chwili obecnej, pojawiło się kilka wersji rozwojowych pocisku, jak na przykład: AIM-120B (podstawowa w tej chwili wersja produkcyjna), AIM-120C (wersja skrócona przeznaczona dla myśliwców F-22 Raptor), AIM-120C-7 (pocisk o wydłużonym zasięgu, mający zastąpić pociski AIM-54). Pocisk AIM-120 AMRAAM jest w chwili obecnej użytkowany przez bardzo wielu operatorów zagranicznych, m.in.: Arabię Saudyjską, Australię, Belgię, Szwajcarię, Tajlandię, Wielką Brytanię czy Węgry.