RES/KIT 48-0389 AIM-54C 'Phoenix' Missiles For F-14 (4pcs) (3D Printed)

AIM-54 Phoenix był amerykańskim pociskiem klasa powietrze-powietrze dalekiego zasięgu z okresu Zimnej Wojny. Jego pierwsze prototypy  pojawiły się na początku lat 60. XX wieku, a na wyposażeniu sił zbrojnych USA pozostawał w latach 1974-2004. AIM-54 Phoenix był pociskiem napędzanym na paliwo stałe, o zasięgu do 183 kilometrów, zdolnym przenieść głowicę bojową o masie 60 kg, przy całkowitej masie własnej 462 kilogramów.

Pocisk AIM-54 Phoenix został pierwotnie opracowany jako podstawowy oręż samolotu F-111 w wersji myśliwskiej (F-111B). Kiedy jednak US Navy wycofała się z tego pomysłu i zdecydowała się na opracowanie zupełnie nowego samolotu, który później stał się samolotem F-14 Tomcat, także pocisk AIM-54 zmienił swego docelowego nosiciela.  Pocisk został opracowany przez koncerny Hughes oraz Raytheon, a jego głównym zadaniem było niszczenie nieprzyjacielskich samolotów na bardzo dalekich dystansach. Pierwszą produkowaną seryjnie wersją był AIM-54A, później weszła do produkcji wersja zmodernizowana (AIM-54B) o większych możliwościach zwalczania pocisków manewrujących. W 1986 roku weszła do linii wersja AIM-54C, która posiadała wydatnie zmodernizowane systemy naprowadzania oraz była mniej podatna na zakłócenia. Posiadała  także większy zasięg niż wersje poprzednie. Jedynym samolotem w US Navy, który przenosił pociski AIM-54 był F-14 Tomcat. Z kolei jedynym zagranicznym użytkownikiem tych pocisków był Iran, który zresztą nabył je razem z samolotami F-14.