AK-Interactive AK671 XTREME METAL SMOKE METALLIC

Xtreme Metal jedne z najnowszych farb na rynku imitujących wygląd metalu. W opinii wielu modelarzy są to najlepsze farby na rynku. Farby charakteryzują się bardzo dobrym kryciem powierzchni.

Farbę należy nakładać cienkimi, pojedynczymi warstwami. Można nałożyć kilka warstw. Farby tak dobrze kryją, że można równie dobrze nakładać je bez uprzedniego malowania primerem. Jednak dla wymagających modelarzy dobre przygotowanie powierzchni jest koniecznością. Dzięki tym farbom można uzyskać bardzo satysfakcjonujący efekt nawet nie posiadając dużego doświadczenia w posługiwaniu się aerografem. Farby wysychają bardzo szybko, warstwa powierzchniowa wysycha już po kilkunastu, kilkudziesięciu minutach. Producent zaleca jednak odczekanie 24 godzin zanim zacznie się stosować kolejne etapy malowania jak np. weathering. Pomalowane powierzchnie można nieco wypolerować, zyskuje się wtedy gładszą, bardziej błyszczącą powierzchnię. Farby są przeznaczone wyłącznie do malowania aerografem. Konsystencja jest gotowa i nie wymaga rozcieńczania. Farba dobrze zachowuje się w aerografie, nie zatyka i nie przysycha. Do czyszczenia narzędzi można wykorzystać standardowe środki czyszczące przeznaczone do farb emaliowych i olejnych. Producent zaleca jednak stosowanie specjalnie przygotowane płynu Xtreme Cleaner Ak Interactive. Farby są odporne na chemię służącą do weatheringu czy do kalek, jednak zaleca się zabezpieczenie powierzchni błyszczącym varnishem. Pozwoli to zachować pełne właściwości i odblask metalizerów. Wyjątkowej ostrożności należy dołożyć posługując się dwoma pozycjami z serii Xtreme Metal: Chrome i Polished Aluminium. Odblask stworzony przez te farby jest wyjątkowy, warto więc posłużyć się w tym przypadku czarnym, błyszczącym podkładem jak i błyszczącym varnishem w celu zabezpieczenia powierzchni. Efekt końcowy Xtreme Metalizer bardzo przypomina wygląd metalu. Spaliny silników odrzutowych zawierają dwutlenek węgla, tlenki siarki i azotu, niespalone paliwo, sadzę i cząstki metali, a także parę wodną. Sadza zapewnia miejsca kondensacji dla pary wodnej. Całość tworzy charakterystyczną ciemną, prawie czarną barwę spalonego metalu. Dobrym przykładem jest silnik który między innymi był stosowany w słynnym myśliwcu Mc Donnel Douglas F-4 Phantom. Ten silnik to turboodrzutowy General Electric J79. Silnik ten został pierwotnie opracowany dla północnoamerykańskiego bombowca B-58 Hustler, ale później był także używany w innych samolotach, takich jak Starfighter, Phantom i izraelski Kfir. Słynął z ciemnych spalin, które były spowodowane stosunkowo niską temperaturą spalania w silniku, co prowadziło do powstawania czarnego dymu. W niemieckich siłach powietrznych miał on z tego powodu przydomek "Luftverteidigungs-Diesel", czyli Diesel obrony powietrznej. Gdy tylko włączono dopalacz, smugi dymu znikały. Ponieważ nie było to pożądane zjawisko, by samolot wojskowy tworzył tak szeroko widoczne smugi dymu, zwiększono temperaturę spalania. Ale to również prowadziło do znacznego zwiększenia zużycia silnika. W czasach pokoju powrócono więc do pierwotnych ustawień silników. To samo dotyczyło innych silników z tamtej epoki, na przykład rosyjskiego Klimowa RD-33 używanego w MiG-29. Kiedy niemiecka Luftwaffe przejęła MiG-29 od byłych sił powietrznych NRD, obniżyła także temperaturę spalania w silnikach, aby zwiększyć ich wytrzymałość, a także produkowały one wtedy dużo czarnych spalin. W późniejszych silnikach turboodrzutowych podjęto środki zapobiegające wytwarzaniu tych smug dymu, projektując je od samego początku dla wyższych temperatur spalania.