Black Dog A72037 ATOM BOMB MARK 41/B-41

Mark 41 (inne oznaczenie: B41 nuclear bomb) była amerykańską, swobodnie opadającą lotniczą bombą termojądrową (wodorową). Broń weszła do służby na początku lat 60. XX wieku. Masa bomby wynosiła ok. 4,85 tony, jej długość sięgała 3,76 m, przy średnicy ok. 1,3 metra. Siłę detonacji bomby Mark 41 szacowano na maksymalnie 25 MT. Bomba pozostawała w linii w latach 1961-1976. W sumie powstało ok. 500 bomb tego typu. Prace projektowe nad bombą Mark 41 rozpoczęły się w 1955 roku, a od 1956 r. bardzo wyraźnie bazowały na wnioskach wyciągniętych z serii prób atomowych oznaczonych kryptonimem Operation Redwing.  W chwili wprowadzenia do służby bomba Mark 41 była najpotężniejszą bronią wodorową w arsenale amerykańskich sił zbrojnych, a nierzadko przyjmuje się również, że była jedną z najpotężniejszych bomb wodorowych w czynnej służbie w latach 60. XX wieku na świecie. Głównymi nosicielami tej potężnej broni były bombowce strategiczne B-52 Stratofortress oraz B-47 Stratojet. Jako ciekawostkę, można odnotować, że chociaż bomba Mark 41 weszła do służby w 1961 r., już od 1963 roku zaczęła być sukcesywnie zastępowana przez bombę Mark 53 (B-53)!