Airco DH.5 był brytyjskim samolotem myśliwskim i rozpoznawczym w układzie dwupłata o konstrukcji drewnianej, z podwoziem stałym w konfiguracji klasycznej z okresu I wojny światowej. Maszyna została oblatana w 1916 r., a w toku produkcji seryjnej, realizowanej w latach 1916-1917, powstało ok. 550 jej egzemplarzy. Samolot liczył sobie 6,71 m długości, przy rozpiętości skrzydeł rzędu 7,82 metra. Masa startowa sięgała ok. 680 kilogramów. Napęd zapewniał pojedynczy silnik Le Rhone 9J o mocy 110 KM. Z kolei prędkość maksymalna dochodziła do 164 km/h. Uzbrojenie pokładowe składało się z pojedynczego karabinu maszynowego kal. 7,7 mm. Samolot mógł również unieść ładunek bomb o masie do 11 kilogramów.
Airco DH.5 został opracowany przez słynnego konstruktora lotniczego – sir Geoffreya de Havillanda. Powstał jako następca myśliwca DH.2, również wytwarzanego przez zakłady Airco, a przeszedł do historii brytyjskiej awiacji, jako pierwszy myśliwiec w którym wykorzystano synchronizator karabinu maszynowego, który pozwalał strzelać przez płaszczyznę obracającego się śmigła. W celu poprawienia widoczności przesunięty również górny płat do tyłu, co było raczej rzadko spotkanym rozwiązaniem. Pomimo tych innowacji, przede wszystkim z powodu za słabego silnika, Airco DH.5 okazał się maszyną przeciętną, z ograniczeniami i warunkowo zdatną do pełnienia roli myśliwca. Z tego względu stosunkowo szybko zaczął być eksploatowany jako samolot rozpoznawczy. Maszyna pozostawała w linii do początku 1918 roku.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat