AIM-9 Sidewinder jest współczesnym, amerykańskim pociskiem klasa powietrze-powietrze krótkiego zasięgu. Jego pierwsze prototypy pojawiły się na początku lat 50. XX wieku, a na wyposażenie sił zbrojnych USA wszedł w 1955/1956 roku, pozostając w niej nadal. AIM-9 Sidewinder jest pociskiem o zasięgu do 35 kilometrów, zdolnym przenieść głowicę bojową o masie 9,4 kg, przy całkowitej masie własnej 91 kilogramów.
AIM-9 Sidewinder okazał się pierwszym w historii amerykańskich sił zbrojnych skutecznym i zdatnym do walki naprowadzanym termicznie pociskiem powietrze-powietrze. Za jego opracowanie była odpowiedzialna przede wszystkim firma Raytheon, ale też Philco oraz General Electric. W toku produkcji seryjnej powstało bardzo wiele wariantów tego pocisku. Jednym z istotniejszych był AIM-9L, który został wprowadzony do służby w 1977 roku. Mógł on namierzać nieprzyjacielski samolot bez względu na to z jakiego kierunku został wystrzelony w jego stronę (z boku, z dołu, itd.). Posiadał także znacznie doskonalsze systemy naprowadzenia, aniżeli poprzednie wersje. Najnowszą wersją jest AIM-9X, którego pierwsze próbne odpalenie miało miejsce w 1999 roku. AIM-9X może być wykorzystywany w każdych warunkach pogodowych, w dzień oraz w nocy, może być też odpalony bez uprzedniego „podświetlenia” celu. Cechuje się bardzo wysokim stopniem manewrowości oraz wysoką odpornością na zagłuszanie. W siłach zbrojnych USA pociski AIM-9 różnych wersji były lub są przenoszone przez takie samolot i helikoptery jak chociażby: F-4 Phantom, F-15 Eagle, F-16 C/D Fighting Falcon czy AH-64 Apache. Użytkownikami pocisków AIM-9 Sidewinder były lub są także liczne inne państwa, na przykład: Australia, Belgia, Egipt, Grecja, Izrael, Kuwejt, Turcja czy Wielka Brytania. Pociski tego typu użyto bojowo m.in.: w toku wojny wietnamskiej (1964/1965-1975), wojny na Falklandach w 1982 roku oraz w toku operacji Pustynna Burza (1990-1991).
AIM-120 AMRAAM jest współczesnym, amerykańskim pociskiem klasa powietrze-powietrze. Jego pierwsze prototypy pojawiły się w połowie lat 80. XX wieku, a pocisk wszedł do służby w 1991 roku i jest nadal eksploatowany. AIM-120 AMRAAM jest pociskiem napędzanym na paliwo stałe, o zasięgu - w wersji C-5 - do 120 kilometrów, zdolnym przenieść głowicę bojową o masie od 18 do 23 kg, o całkowitej masie własnej 152 kilogramów.
Prace nad pociskiem AIM-120 AMRAAM rozpoczęły się ok. 1975 roku i miały na celu stworzenie zupełnie nowego pocisku zdolnego do zwalczania nieprzyjacielskich samolotów na średnim dystansie. Za opracowanie i produkcję finalnej wersji odpowiadały/odpowiadają firmy Hughes i Raytheon. Zastosowano w nim aktywne naprowadzanie radiolokacyjne, z ewentualnymi korektami z systemu INS. Pocisk może osiągnąć oficjalnie prędkość rzędu 4 Ma. Do chwili obecnej, pojawiło się kilka wersji rozwojowych pocisku, jak na przykład: AIM-120B (podstawowa w tej chwili wersja produkcyjna), AIM-120C (wersja skrócona przeznaczona dla myśliwców F-22 Raptor), AIM-120C-7 (pocisk o wydłużonym zasięgu, mający zastąpić pociski AIM-54). Pocisk AIM-120 AMRAAM jest w chwili obecnej użytkowany przez bardzo wielu operatorów zagranicznych, m.in.: Arabię Saudyjską, Australię, Belgię, Szwajcarię, Tajlandię, Wielką Brytanię czy Węgry.
AGM-84 H/K SLAM-ER jest współczesnym, amerykańskim pociskiem klasa powietrze-ziemia lub powietrze-woda. Jego pierwsze prototypy pojawiły się pod koniec lat 90. XX wieku, a produkcja wielkoseryjna rozpoczęła się w 2000 roku i trwa nadal. AGM-84 H/K jest pociskiem o zasięgu do 270 kilometrów o całkowitej masie własnej 675 kilogramów.
Pocisk AGM-84 H/K SLAM-ER został opracowany przez koncern Boeing Company, jako daleko idące rozwinięcie pocisku AGM-84 E SLAM. Nowy pocisk jest dedykowany do atakowania celów nawodnych oraz lądowych na krótkich i średnich dystansach. W toku naprowadzania wykorzystuje system nawigacji GPS, a po wystrzeleniu może zostać zmieniony jego cel ataku. Cechuje się również bardzo wysoką celnością. Pociski tego typu są wykorzystywane przez wiele samolotów amerykańskich, m.in.: F/A-18 C/D Hornet, F/A-18 E/F Super Hornet, F-15 E Strike Eagle, P-3C Orion oraz P-8 Poseidon. Pociski AGM-84 H/K SLAM-ER są również wykorzystywane przez siły zbrojne Arabii Saudyjskiej, Korei Południowej, Turcji oraz Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
