AML D48037 Alois Vašátko - 1st Commander of Czechoslovak Wing RAF, Part I

Oznaczenia przynależności państwowej (dalej: insygnia) na samolotach czechosłowackich sił powietrznych zaczęto stosować niemal natychmiast po wybiciu się tego kraju na niepodległość, której proklamację ogłoszono 28 października 1918 roku. Od samego początku za insygnia lotnicze czechosłowackich sił powietrznych miały formę koła (fr. roundelle, ang. roundel) z kolorami czerwonymi, niebieskim i białym. Początkowo jednak owe kolory były ułożone w ściśle do siebie przylegające okręgi z których okręgiem o największej średnicy był czerwony. Od 1921 albo 1922 roku przyjęto natomiast tzw. roundelle będący odbiciem flagi państwowej Czechosłowacji z zachowaniem barw, ale ułożonych na trzech przystających do siebie polach, a nie na okręgach. Insygnium to przetrwało we właściwie niezmienionej formie po dzień dzisiejszy w czeskich siłach powietrznych (cz. Vzdusne sily Armady Ceske republiky). Drobna zmiana dotyczyła zastosowana białego otoku otaczającego całe godło. Warto dodać, że insygnium to było stosowane także w czasie II wojny światowej przez czeskich i słowackich pilotów latających w służbie RAF, przy czym było ono wówczas malowane tuż przy owiewce kabiny pilota. Co ciekawe, zachowano je również po 1945 roku w czechosłowackich sił powietrznych.