Żołnierz US Army w zimowym ubraniu, klęczący i trzymający M18 Bazooka. Broń jest osobnym przedmiotem składającym się z kilku części. Oddzielnymi częściami są również ramiona postaci.
Wojna koreańska (1950-1953) toczyła się pomiędzy wojskami Korei Południowej, wspieranej – z ramienia ONZ – przez wojska amerykańskie, ale też australijskie czy brytyjskie oraz wojskami KRLD, czyli Koreą Północną, wspieraną mniej lub bardziej oficjalnie przez ZSRR oraz ChRL. Największym ilościowo rodzajem amerykańskich sił zbrojnych walczących w Korei była rzecz jasna piechota. US Army oraz USMC skierowały do Korei kilka dywizji piechoty i piechoty i piechoty morskiej wśród nich między innymi: 2nd Infantry Division, 7th Infantry Division czy 1st Marine Division. Główną siła uderzeniową dywizji piechoty były trzy regimenty piechoty, wspierane przez artylerię dywizyjną oraz różnego typu pododdziały wsparcia (np. saperów, łączność czy logistykę). Przeciętnie, etatowo, dywizja liczyła w 1950-1951 r. od 12.500-13.650 oficerów i żołnierzy. Z czasem struktura dywizyjna okazała się niezbyt wydajna i zaczęto reorganizować jednostki piechoty w formacje brygadowe, stosunkowo dobrze nasycone artylerią, środkami łączności oraz pododdziałami saperów. Warto dodać, że podstawową bronią strzelecką amerykańskiego piechura była nadal karabin M1 Garand oraz jego zmodernizowana wersja M1 C/D Garand. Jako ręczny karabin maszynowy wykorzystywano też pamiętający II wojnę światową karabin M1918A2 BAR, a ciężkim karabinem maszynowym był M2 Browning. Warto dodać, że amerykańska piechota posiadała niezłe, zwłaszcza pod koniec konfliktu, ręczne uzbrojenie przeciwpancerne w postaci pancerzownic Bazooka i Super-Bazooka.
Bazooka była amerykańską wyrzutnią niekierowanych pocisków przeciwpancernych z głowicą kumulacyjną z okresu II wojny światowej oraz doby powojennej. W wersji podstawowej (oznaczenie: M1) broń ważyła 5,9 kilogramów, długość sięgała 137 centymetrów, a zasięg skuteczny dochodził do 140 metrów. Kaliber broni wynosił 60 mm.
Pierwsze prace nad indywidualną bronią przeciwpancerna amerykańskiej piechoty miały miejsce już w 1933 r., ale dopiero wybuch II wojny światowej wyraźnie je przyspieszył. Pierwsze egzemplarze bazooki zostały użyte w toku walk w Afryce Północnej w 1942 r., gdzie okazały się użyteczną i skuteczną bronią. Z czasem pojawiały się udoskonalone wersje modelu M1: M1A1 (model o uproszczonej konstrukcji, ale z ulepszonym układem elektrycznym) oraz M9 i M9A1 (wersje z lepszymi urządzeniami celowniczymi oraz redukcją obsługi do 1 żołnierza w wersji M9A1). Po II wojnie światowej bazooka była nadal rozwijana czego efektem była M20 Super Bazooka o kalibrze 88,9 mm, z nowym pociskiem rakietowym i zdolną przebić pancerz o grubości do 280 mm oraz wydatnie zwiększonej donośności. Pojawił się również model M20B1 z wyrzutnią o obniżonej masie, wykonaną z aluminium. Ostatnie wersje bazooki zostały wycofane z US Army w latach 60. XX wieku, a w ich miejsce przyjęto do uzbrojenia wyrzutnię M72 LAW.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
