JSC 053 Amerykański transportowiec MEXICO VICTORY i trałowiec BYMS-2211

BYMS-2211 był brytyjskim trałowcem, amerykańskiej produkcji z okresu II wojny światowej. Należał do jednostek typu BYMS, które były wodowane w latach 1941-1943. W sumie, w amerykańskich stoczniach, powstało 150 jednostek tego typu, z czego ok. 80 trafiło do Royal Navy. Długość okrętu BYMS-2211 wynosiła ok. 42 m, przy szerokości 7,7 m oraz zanurzeniu rzędu 2,4 metra. Wyporność dochodziła do ok. 280 ton, a prędkość maksymalna to ok. 15 węzłów. Uzbrojenie jednostki w chwili wodowania składało się z pojedynczej, 3-calowej armaty (kal. 76 mm), dwóch działek Oerlikon kal. 20 mm oraz 2 wyrzutni bomb głębinowych. Trałowce typy BYMS od samego początku były projektowane jako możliwie proste oraz tanie w konstrukcji i eksploatacji. Projektowano je również w taki sposób, aby w jak największym stopniu nadawały się do produkcji masowej. Warto też dodać, że w celu obniżenia kosztów produkcji zastosowano w nich kadłub wykonany z drewna, co utrudniało również wykorzystanie przeciwko nim min magnetycznych. Pomimo tego wszystkiego, trałowce typy BYMS były okrętami o solidnej konstrukcji, zdolnymi do żeglugi nie tylko pełnomorskiej, ale wręcz oceanicznej! Po II wojnie światowej niemal wszystkie jednostki tego typu trafiły do rezerwy. W 1946 r. cztery jednostki tego typu zostały zakupione przez stronę polską od Royal Navy – wśród nich znajdował się BYMS-2211, który zmienił nazwę na ORP Delfin. W polskiej służbie ORP Delfin został przezbrojony i wyposażony w sprzęt produkcji radzieckiej. W 1957 r. został wycofany ze służby.

Nie wiesz czym skleić model kartonowy?

Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym

SS Mexico Victory był amerykańskim statkiem transportowym z okresu II wojny światowej oraz doby powojennej. Stępka pod tę jednostkę została położona w 1944 r., wodowania nastąpiło w marcu tego samego roku, a wejście do służby – dwa miesiące później, w maju 1944 roku. Długość całkowita statku wynosiła 139 m, przy szerokości 19 metrów. Prędkość maksymalna dochodziła do ok. 16-17 węzłów. W toku wojny uzbrojenie pokładowe obejmowało m.in.: pojedynczą armatę kal. 127 mm czy 8 działek przeciwlotniczych kal. 20 mm.

SS Mexico Victory był jednym ze statków typu Victory. Jednostki tego typu były w swej istocie zmodernizowaną wersją klasy Liberty. Główne zmiany polegały na zwiększeniu jednostek oraz ich wyporności, jak również na zastosowaniu wydajniejszej siłowni z mocniejszymi silnikami. Dzięki temu rozwijały większą prędkość maksymalną, co czyniło je trudniejszym celem dla grasujących na Atlantyku U-bootów. W sumie powstało ok. 530 statków tego typu. Jednym ze statków tego typu był właśnie SS Mexico Victory, który został zbudowany w stoczni California Shipbuilding Company w Los Angeles. Jednostka służyła początkowo na Atlantyku, jako klasyczny transportowiec, jednak bardzo szybko został dostosowany do transportu wojska i w tej roli służył do końca II wojny światowej operując przede wszystkim na Atlantyku. W 1947 r. został przesunięty do rezerwy, ale już w 1950 roku powrócił do służby i wziął udział w wojnie koreańskiej (1950-1953). W 1967 r. został sprzedany Polsce, gdzie służył pod nazwą SS Kiliński do 1971 roku. Wówczas z kolei został odsprzedany Danii i zmienił nazwę na SS Lin. Dwa lata później (1973 r.) jednostka została złomowana.