Pavla Models U72141 B-47 upgrade Engine nacelle front parts and jet pipes for Hasegawa

General Electric J47 to amerykański, lotniczy silnik turboodrzutowy z okresu Zimnej Wojny. Jego pierwszy udany rozruch miał miejsce w 1947 roku. Za jego produkcję były odpowiedzialne przede wszystkim zakłady General Electric Aviation, a jego całkowita produkcja w tych zakładach przekroczyła 36.000 sztuk. W wersji J47-GE-25 silnik ten miał 3,7 m długości, przy maksymalnej średnicy rzędu 0,93 metra. Masa „suchego” silnika  tego typu nie przekraczała 1158 kilogramów. General Electric J47-GE-25 był w stanie wygenerować ciąg rzędu 26,56 kN, a przejściowo – do 31 kN. Prezentowany silnik stanowił daleko idące rozwinięcie silnika Allison J-35, którego pierwszego udany rozruch miał miejsce w 1946 roku. W stosunku do swego protoplasty nowy silnik cechował się innymi wymiarami (przede wszystkim był od niego krótszy), jak również był w stanie generować nieznacznie większy ciąg. Warto dodać, że pierwsze wersje silnika GE J47 cechowały się bardzo krótką „żywotnością” nie przekraczającą 20-30 godzin pomiędzy generalnymi przeglądami, jednak z czasem została ona wydłużona do 225-250 godzin. Różne wersje tego silnika były stosowane na takich samolotach jak chociażby: Boeing B-47 Stratojet, Convair B-36 Peacemaker, North American B-45 Tornado, F-86 Sabre czy FJ-2 Fury.