BMW 801 był niemieckim silnikiem lotniczym z okresu II wojny światowej, produkowanym przez zakłady Bayerische Motor Werke AG (w skrócie: BMW). Po raz pierwszy został uruchomiony w 1939 roku. Silnik – w wersji 801 C - miał masę 1012 kilogramów, przy objętości skokowej 41,8 litrów. Był to jeden z najważniejszych i najliczniej produkowanych niemieckich silników lotniczych w okresie II wojny światowej. Szacuje się, że powstało ponad 28.000 egzemplarzy tej jednostki napędowej.
BMW 801 był 14-cylindrowym silnikiem gwiazdowym, zbudowanym w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzonym powietrzem. BMW 801 został opracowany z wykorzystaniem wielu doświadczeń wyniesionych z produkcji silnika BMW 132 oraz niektórych rozwiązań konstrukcyjnych. Jednocześnie jednak nowy silnik bardzo wyraźnie różnił się od swego poprzednika – przede wszystkim wykorzystywał układ podwójnej, a niej pojedynczej, gwiazdy, posiadał całkowicie nowy blok, zmieniono w nim konstrukcję cylindrów oraz zaworów, jak również zastosowano bezpośredni wtrysk paliwa. Finalnie, powstała stosunkowo zwarta jednostka napędowa, cechująca się bardzo dobrą relacją moc-masa. Warto dodać, że był to jeden z najpotężniejszych niemieckich silników tłokowych produkowanych w czasie II wojny światowej w III Rzeszy! W toku trwania tego konfliktu zbrojnego silnik był stale udoskonalany i w kolejnych wersjach osiągał coraz większe moce maksymalne, przykładowo: BMW 801 A osiągał moc 1560 KM, późniejszy model (801 D-2) już 1700 KM, a w wersji BMW 801 E osiągnięto moc maksymalną 1973 KM. Silnik posłużył jako jednostkową napędowa dla takich niemieckich samolotów wojskowych jak Dornier Do 217, Junkers Ju 88 albo Ju 188 czy zwłaszcza Focke-Wulf Fw-190.
