Kołowy transporter opancerzony BTR-152 został opracowany krótko po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1946-1947 w zakładach ZIS. Pojazd wszedł do służby w Armii Radzieckiej w 1950 roku. Produkcja seryjna pojazdu miała miejsce w latach 1950-1962, a łącznie produkcję wozu szacuje się na ok.12.400 sztuk wszystkich wersji. Pojazd był napędzany sześciocylindrowym silnikiem gaźnikowym o mocy 110 KM oraz zabierał aż do 17 żołnierzy desantu. Załogę stanowiły dwie osoby: dowódca oraz mechanik-kierowca.
Kołowy transporter opancerzony BTR-152 cechował się bardzo dobrze ukształtowanym pancerzem, który sprzyjał rykoszetowaniu pocisków broni małokalibrowej, jak również korzystnym umiejscowieniem włazów dla żołnierzy desantu, które były umieszczone z tyłu wozu. Kolejną zaletą było montowanie (na niektórych wozach) radiostacji 10RT-12. Sporym minusem okazał się odsłonięty przedział desantu, który de facto uniemożliwiał działania wozów BTR-152 w obliczu działania broni masowego rażenia, jak również zupełnie odsłonięte stanowisko żołnierza obsługującego główne uzbrojenie wozu: karabin maszynowy kal. 7,62 mm. Pomimo tych wad BTR-152 był podstawowym wyposażeniem sowieckich dywizji zmechanizowanych w latach 50. i 60. XX wieku. Został też wykorzystany w interwencjach na Węgrzech w 1956 oraz w Czechosłowacji, w toku tłumienia Praskiej Wiosny, w 1968 roku. BTR-152 był również eksportowany na szeroką skalę do krajów Układu Warszawskiego (w tym Polski) oraz do państw III świata.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
