Featuring four aircraft from the Battle of Britain theatre, this Gift Set includes all the necessary paints, poly cement and brushes to complete the kit. It also includes a display stand, allowing you to display your finished builds and create your own remembrance memorial to the skies of 1940.
Following the ‘Miracle of Dunkirk’ and the subsequent surrender of France, the population of Britain knew they were next in line to face the terror of the all-conquering Wehrmacht. However, before the Germans could attempt an amphibious invasion across the English Channel, the Luftwaffe had to neutralise the threat posed by the Royal Air Force and secure mastery of the skies. For the first time, they were at a disadvantage, with the natural barrier of the English Channel meaning that fuel management was critical and any mechanical or combat damage issues would result in capture and internment for German crews.
The scene was set for an aerial struggle unlike anything the world had seen before: a duel amongst the clouds that could dictate the outcome of the Second World War. Facing overwhelming odds, the pilots of Fighter Command were from Britain and Commonwealth nations, but also from several other countries from around the globe, each one determined to prevent the Luftwaffe from ruling the skies over Britain. Could Churchill’s ‘Few’ prevail against the might of the Luftwaffe’s massed formations of Messerschmitts and Heinkels?
Hawker Hurricane to brytyjski jednoosobowy, jednosilnikowy samolot myśliwski o konstrukcji metalowej z elementami płóciennymi z okresu II wojny światowej. Działając na wszystkich frontach podczas II wojny światowej Hawker Hurricane zapracował sobie na miano jednego z najlepszych i najbardziej wszędobylskich samolotów owego czasu, zarówno w roli myśliwca jak i samolotu szturmowego. Niewątpliwie jednak najznamienitszą kartą w historii tej maszyny było walne przyczynienie się do odniesienia przez Brytyjczyków zwycięstwa w Bitwie o Anglię w 1940 roku. Samolot skonstruowany przez Sydney'a Camm'a na zamówienie Ministerstwa Obrony już w założeniu miał się stać główną siłą brytyjskiej floty powietrznej. Po raz pierwszy prototyp samolotu napędzany silnikiem Rolls-Royce Merlin Mk.II, wzniósł się w powietrze 6 listopada 1935 roku, pilotowany przez Georga Bulmana. Testy wypadły znakomicie i szybko zdecydowano się zamówić 600 maszyn, z których pierwsze weszły do służby w 111 dywizjonie RAF w grudniu 1937 roku. W momencie wypowiedzenia przez Wielką Brytanię wojny hitlerowskim Niemcom 3 września 1939 roku na wyposażeniu RAF znajdowało się już 19 gotowych do walki dywizjonów Hurricane-ów, które swoją karierę wojenną rozpoczęły od działań we Francji i Norwegii.
W toku wojny powstało kilka wersji tego bardzo udanego samolotu. Pierwszą produkowaną seryjnie była wersja Mk.I z silnikiem Merlin III. Od 1940 roku do jednostek zaczęły trafiać wersje Mk.II z nowym silnikiem Merlin XX o mocy 1280KM. To ta wersja, jako pierwsza odmiana Hurricanea, pełniła przede wszystkim zadania szturmowe i wsparcia pola walki. Najlepszą jej odmianą był Hurricane Mk.IID wykorzystywany min. w kampanii w Afryce Północnej w 1942 roku. Trzecia wersja to Hurricane Mk.IV z nowym silnikiem Merlin 24/27 o mocy 1620KM. Pełnił służbę jako maszyna szturmowa uzbrojona w bomby, pociski niekierowane oraz działka Vickers S do 1944 roku. Produkowana była również odmiana morska (Sea Hurricane), która służyła na lotniskowcach oraz na specjalnie przystosowanych statkach handlowych (Sea Hurricane Mk.IA). Dane techniczne (wersja Mk.IIC): długość: 9,84m, rozpiętość skrzydeł: 12,19m, wysokość: 4m, prędkość maksymalna: 547km/h, prędkość wznoszenia: 14,1m/s, zasięg maksymalny: 965km, pułap maksymalny 10970m, uzbrojenie: stałe-4 działka Hispano Mk.II kal.20mm, podwieszane-do 460kg bomb.
Messerschmitt Bf-109 to niemiecki, jednosilnikowy samolot myśliwski o konstrukcji metalowej, w układzie dolnopłata z usterzeniem klasycznym. Okazał się podstawowym i najliczniej produkowanym myśliwcem Luftwaffe w czasie II wojny światowej. Oblot prototypu miał miejsce 29 maja 1935 roku, a produkcja seryjna trwała w latach 1936-1945. W sumie szacuje się, że łącznie wyprodukowano około 35000 myśliwców Messerschmitt Bf-109 wszystkich odmian, z czego wiele po wojnie trafiło do sił powietrznych Czech i Izraela. Korzenie Bf-109 sięgają konkursu ogłoszonego w 1933 roku przez Luftwaffe na nowy samolot myśliwski. W konkurencji z He-112, projekt Bf-109 początkowo przegrał, ale dzięki intrygom Williego Messerschmitta , projekt mógł być kontynuowany i ostatecznie to on okazał się zwycięzcą konkursu, stając się podstawowym myśliwcem Luftwaffe. W toku produkcji powstało kilka głównych odmian samolotu Bf-109. Pierwszą serią przedprodukcyjną był Bf-109B (Berta) z różnymi wersjami silnika Junkers Jumo 210 (A lub Da). Były one testowane w Hiszpanii od 1937 roku w czasie wojny domowej. Kolejna wersja to Bf-109C (Cezar). Posiadały one inny silnik od wersji B, oraz rozbudowane uzbrojenie złożone z dwóch działek 20mm oraz 2 km kal.7,92mm. Także te maszyny walczyły na niebie Hiszpanii. Trzecia wersja to Bf-109D (Dora) z silnikiem Junkers Jumo 210 Da lub Daimler-Benz DB 600. Walczyła ona w kampanii wrześniowej, ale na przełomie 1939/1940 została zastąpiona przez wersję E. Najsłynniejszym modelem był Bf-109E (Emil) z silnikiem Daimler-Benz 601A lub N. Jako pierwszy model posługiwał się trzy-, a nie dwu-łopatowym śmigłem. Bf-109E walczyły w kampanii francuskiej, nad Anglią oraz w Afryce Północnej i na froncie wschodnim. Asem, który rozpoczął swoją karierę właśnie na Bf-109E był słynny Adolf Galland. Kolejna wersja to Bf-109F (Friedrich), która zdaniem niemieckich pilotów była najdoskonalsza aerodynamicznie. Posiała zmieniony kształt kadłuba, skrzydeł, owiewki kabiny, ale nie zastosowano nowego silnika. Wprowadzano go do służby na przełomie 1940/1941 roku. W ramach rozwoju konstrukcji opracowywano kolejne specyfikacje Bf-109, z których wersję G (Gustav) wyprodukowano w największej ilości egzemplarzy. Najpoważniejszą zmianą podnoszącą osiągi maszyny było zamontowanie nowego 12-cylindrowego silnika Daimler-Benz DB605A o mocy 1475KM. Uzbrojenie Bf-109G stanowiła para karabinów maszynowych 13mm znajdujących się w kadłubie przed owiewką kabiny pilota, oraz działko MG151 20mm lub cięższe MK108 30mm. Ostatnią produkowaną na masową skalę wersją był Bf-109K (Kurfirst), której produkcja ruszyła w październiku 1944 roku. Jako silnik zastosowano jednostkę Daimler-Benz DB 605DB lub DC. Bf-109K był najszybszą wersją z produkowanych w czasie II wojny światowej, osiągając do 730km/h. Poza tym powstały dwie wersje- H i Z, były to jednak wersje raczej eksperymentalne i ich produkcja wielkoseryjna nie ruszyła. Kolejne usprawnienia w dziedzinie napędu i uzbrojenia uczyniły Messerschmitta Bf-109 jednym z najgroźniejszych myśliwców II wojny światowej, a jednocześnie pokazały ogromny potencjał drzemiący w nieco kanciastym płatowcu stworzonym przez Williego Messerschmitta. Dane techniczne (wersja Bf-109 G-6): długość: 8,95m, rozpiętość skrzydeł: 9,92m, wysokość: 2,6m, prędkość maksymalna: 640km/h, prędkość wznoszenia: 17m/s, zasięg maksymalny: 850km, pułap maksymalny 12000m, uzbrojenie: stałe- 2 karabiny maszynowe MG131 kal.13mm oraz 1 działko MG151 kal.20mm , podwieszane-250 kg bomb, lub 2 wyrzutnie pocisków Wfr. Gr. 21.
Heinkel He-111 to niemiecki, dwusilnikowy średni bombowiec o konstrukcji metalowej, półskorupowej, w układzie dolnopłata z okresu II wojny światowej. Oblot protypu miał miejsce 17 listopada 1934 roku. W okresie 1934-1935 powstały trzy prototypy przeznaczone dla Luftwaffe o oznaczeniach V1, V2 oraz V3, z których ostatni stał się podstawą do stworzenia partii przedprodukcyjnej (He-111A-0), okazał się jednak nieudany, ze względu na za słabe silniki. Spowodowało to dalsze prace badawcze i eksperymenty z innymi silnikami, co ostatecznie doprowadziło do powstania He-111H, który od 1940 roku był produkowany na wielką skalę. Jako jednostkę napędową wykorzystywano (od wersji H-3) dwa silniki Junkers Jumo 211 o mocy 1100 KM każdy. To właśnie ta wersja na szeroką skalę była wykorzystywana w czasie bitwy o Anglię w 1940 roku. W toku II wojny światowej powstało kilkanaście wersji He-111, a dodatkowo każda z nich miała swoje modernizacje. Najważniejsze, oprócz wspomnianej "H", która pełniła także zadania bombowca torpedowego (He-111H-6) oraz np. samolotu oznaczającego cele innym bombowcom (He-111 H-18) to wersja "P" posługująca się dwoma silnikami Daimler-Benz DB 601A-1 i wykorzystywana min. w czasie kampanii wrześniowej. Natomiast najbardziej oryginalna to wersja He-111Z "Zwilling" (niem. bliźniaki) będąca przykładem nietypowego "połączenia" dwóch bombowców He111. Zadaniem tej nietypowej maszyny było holowania gigantycznego szybowca Me 321 lub trzech szybowców Go-242. Pojawiła się także wersja He-111Z2, która miała przenosić 4 pociski kierowane Henschel Hs-293, ale nie doczekała się ona użycia bojowego. W sumie powstało ok.6500 sztuk wszystkich wersji He-111. Dane techniczne (wersja He-111H-6): długość: 16,4m, rozpiętość skrzydeł: 22,6m, wysokość: 4m, prędkość maksymalna: 440km/h, prędkość wznoszenia: 4,3m/s, zasięg maksymalny: 2300km, pułap maksymalny 6500m, uzbrojenie: stałe-7 karabinów maszynowych MG15 lub MG81 kal.7,92mm, jedno działko MG FF kal20mm oraz jedno działko MG131 kal.13mm , podwieszane-do 2000 kg bomb.
Supermarine Spitfire to chyba najsłynniejszy brytyjski myśliwiec z okresu II wojny Światowej. Była to maszyna o konstrukcji całkowicie metalowej, w układzie dolnopłata, z charakterystycznymi, eliptycznymi skrzydłami, z usterzeniem klasycznym i podwoziem chowanym w czasie lotu. Oblot prototypu nastšpił 5 marca 1936 roku. Spitfire okazał się podstawową maszyną RAF podczas wojny, która radziła sobie z powodzeniem także po niej, pozostając w produkcji przez 10 lat. Historia Spitfire zaczęła się na biurku kreślarskim R.J. Mitchella, głównego projektanta firmy Supermarine. Pierwsze maszyny trafiły do jednostek RAF w 1938 roku ale kiedy zaczynała się Bitwa o Anglię w lecie 1940, na lotniskach znajdowało się juz 19 dywizjonów nowoczesnych myśliwców - razem z nieco starszymi Hurricane Wysp broniło 600 samolotów. Wraz z rozwojem działań wojennych Spitfire pełnił służbę wszędzie tam, gdzie działał RAF-na Dalekim Wschodzie, w Afryce Północnej i we Włoszech, w czasie lądowania w Normandii i walk we Francji, wreszcie w toku operacji w Niemczech w 1945 roku. Dla wielu Brytyjczyków stał się symbolem zwycięstwa w II wojnie Światowej. Ta wspaniała maszyna doczekała się co najmniej kilkunastu wersji produkcyjnych. Najważniejsze z nich to min. pierwszy produkowany na masowš skalę Spitfire Mk.I napędzany silnikiem Rolls-Royce Merlin II o mocy 1030 KM. To przede wszystkim ta maszyna tak wspaniale zapisała się w Bitwie o Anglię. Opracowano wiele podwersji tego modelu min. PR Mk IA (wersja rozpoznawcza) czy PR.IG (uzbrojona wersja rozpoznawcza). Kolejną ciekawą wersją był Spitfire Mk.V z silnikiem Rolls-Royce Merlin 45 o mocy 1440KM. Później montowano również silniki Merlin 50. Produkcja seryjna tej wersji ruszyła w 1941 roku i stanowiła odpowiedź RAF na pojawienie się Messerschmitta Bf-109F. Kolejna, bardzo udana z resztą, wersja to Spitfire Mk.IX, napędzany silnikiem Merlin 61 z 4-łopatowym śmigłem. Powstał on jako przeciwnik dla Focke-Wulfa Fw-190 i został wprowadzony do produkcji pod koniec 1941 roku. Wersja ta była wielokrotnie modyfikowana i np. w 1944 roku doczekała się nowego celownika żyroskopowego, powiększonego steru kierunku czy innego układu skrzydła. Inna ważna wersja to Spitfire Mk.XIV z silnikiem Rolls-Royce Griffon 61, ze śmigłem pięciołopatowym. Produkcja seryjna ruszyła od października 1943 roku. Jedną z ostatnich produkowanych seryjnie była wersja Mk.21. Wersja ta posiadała silnik Griffon 61, zdecydowanie wzmocnioną konstrukcję oraz poszycie, wydłużono skrzydła, zwiększając ich powierzchnię lotną. Produkcja seryjna ruszyła w marcu 1945 roku. Dane techniczne (wersja Mk.XIV) : długość: 9,14m, rozpiętość skrzydeł: 11,23m, wysokość: 3,05m, prędkość maksymalna: 717km/h, prędkość wznoszenia: 18,5m/s, pułap praktyczny: 13200m, zasięg maksymalny: 1815km, uzbrojenie: stałe- 4 karabiny maszynowe kal.7,7mm oraz 2 działka Hispano Mk II kal.20mm, podwieszane-do 225 kg bomb.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
