Bismarck był niemieckim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1936 r., a wodowano w lutym 1939 roku. Pancernik wszedł do służby linowej w niemieckiej marynarce wojennej (niem. Kriegsmarine) w sierpniu 1940 roku. Długość okrętu wynosiła 251 m, szerokość 36 m, a wyporność pełna – 53.000 ton. Prędkość maksymalna Bismarcka oscylowała wokół 29-30 węzłów. Uzbrojenie główne stanowiło 8 dział kal. 380 mm w czterech podwójnych wieżach, a uzbrojenie dodatkowe to m.in.: 12 dział kal. 150 mm czy 16 dział kal. 105 mm.
Bismarck był pierwszym okrętem typu o tej samej nazwie – tj. Bismarck. Został zamówiony w celu zastąpienia w linii całkowicie przestarzałego w latach 30. XX wieku starego pancernika Hannover. W chwili wodowania Bismarck był największym niemieckim okrętem oraz największym europejskim pancernikiem. Cechował się dobrym opancerzeniem, a jego uzbrojenie główne czy dodatkowe nie ustępowało swoim odpowiednikom na okrętach brytyjskich. Swój dziewiczy rejs odbył we wrześniu 1940 roku, kiedy to został przebazowany do Gdyni, która miała być jego portem macierzystym. Szlak bojowy Bismarcka w czasie II wojny światowej był bardzo krótki. W swój pierwszy rejs bojowy Bismarck wypłynął 19 maja 1941 roku – miał on pełnić na Atlantyku działania krążownicze i atakować przede wszystkim alianckie konwoje. Realizując ten plan Bismarck, wraz z towarzyszącym krążownikiem ciężkim Prinz Eugen, kilka dni później przepływał już Cieśninę Duńską. W dniu 24 maja doszło w tej cieśninie do bitwy, pomiędzy zespołem niemieckim, a okrętami brytyjskimi, w wyniku której został zatopiony krążownik liniowy HMS Hood, a sam Bismarck został poważnie uszkodzony. Po tej bitwie przeciwko Bismarckowi skierowano znaczne siły Royal Navy – w tym polski niszczyciel ORP Piorun – które niemiecki okręt wyśledziły i posłały na dno 27 maja 1941 roku. Warto dodać, że istnieje prawdopodobna hipoteza zakładająca, iż pancernik Bismarck został samozatopiony przez załogę w związku z odniesionymi uszkodzeniami, odniesionymi w walce w dniu 27 maja, a unieżmoliwiającymi samodzielny powrót do bazy.
Tirpitz był niemieckim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1936 r., a wodowano w kwietniu 1939 roku. Pancernik wszedł do służby linowej w niemieckiej marynarce wojennej (niem. Kriegsmarine) w lutym 1941 roku. Długość okrętu wynosiła 254 m, szerokość 36 m, a wyporność pełna – 53.500 ton. Prędkość maksymalna Tirpitza oscylowała wokół 30-31 węzłów. Uzbrojenie główne stanowiło 8 dział kal. 380 mm w czterech podwójnych wieżach, a uzbrojenie dodatkowe to m.in.: 12 dział kal. 150 mm czy 16 dział kal. 105 mm.
Tirpitz był drugim okrętem typu Bismarck. Został zamówiony w celu zastąpienia w linii całkowicie przestarzałego w latach 30. XX wieku starego pancernika Schleswig-Holstein – tego samego, którego salwy na Westerplatte rozpoczęły II wojną światową w Europie. W chwili wodowania Tirpitz był największym niemieckim okrętem. Cechował się dobrym opancerzeniem, a jego uzbrojenie główne czy dodatkowe nie ustępowało swoim odpowiednikom na okrętach brytyjskich. Krótko po wejściu do służby – w czerwcu i lipcu 1941 roku – ubezpieczał działania wojsk niemieckich w ramach operacji Barbarossa, ale do poważniejszych działań przeciwko flocie radzieckiej wówczas nie doszło. Po tych działaniach, Tirpitz został przebazowany do bazy w Trondheim w Norwegii na przełomie 1941 i 1942 roku, skąd zaczął operować przeciwko alianckim konwojom płynącą z pomocą Lend-and-lease do Murmańska przez północny Atlantyk i Morze Norweskie. W lipcu 1942 roku samo wyjście z portu pancernika Tirpitz doprowadziło do rozproszenia konwoju PQ-17, który został następnie zdziesiątkowany przez niemieckie samoloty i U-booty. Bez wątpienia obecność Tirpitza na wodach północnych był wielkim utrapieniem dla Royal Navy i wiązała od 5 do 7 pancerników brytyjskich! Nieprzypadkowo niemiecki okręt uzyskał przydomek „Samotny władca Północy”. W związku z powyższym w latach 1943-1944 Brytyjczycy przedsięwzięli kilka akcji miniaturowymi okrętami podwodnymi, które doprowadziły do uszkodzeń okrętu. Jednak Tirpitz został zatopiony dopiero 12 listopada 1944 roku w wyniku nalotu przeprowadzonego przez ciężkie bombowce typu Lancaster.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
