Admiral Graf Spee był niemieckim krążownikiem ciężkim, określanym też jako pancernik kieszonkowy, pod którego stępkę położono w 1931 r., a wodowano w czerwcu 1934 roku. Pancernik wszedł do służby linowej w niemieckiej marynarce wojennej (niem. Kriegsmarine) w styczniu 1936 roku. Długość okrętu wynosiła 186 m, szerokość 21,6 m, a wyporność pełna – 16.200 ton. Prędkość maksymalna okrętu Admiral Graf Spee oscylowała wokół 28-29 węzłów. Uzbrojenie główne stanowiło 6 dział kal. 280 mm w dwóch potrójnych wieżach, a uzbrojenie dodatkowe to m.in.: 8 dział kal. 150 mm czy 6 dział kal. 105 mm.
Admiral Graf Spee był jednym z trzech okrętów typu Deutschland wodowanych w latach 30. XX wieku. Okręty tego typu były teoretycznie budowane z poszanowaniem postanowień układu wersalskiego z 1919 r. narzucającego maksymalną wyporność niemieckim okrętom, ale faktycznie ich pełna wyporność wyraźnie owe limity przekraczała. Jednostki typu Deutschland były budowane w taki sposób, aby mieć miażdżącą przewagę w boju artyleryjskim z dowolnym ciężkim krążownikiem brytyjskim czy francuskim. Kariera bojowa okrętu Admiral Graf Spee rozpoczęła się już w okresie hiszpańskiej wojny domowej (1936-1939). Natomiast jego udział w II wojnie światowej był bardzo krótki – 21 sierpnia 1939 roku wypłynął na południowy Atlantyk, a pod koniec września tego roku otrzymał rozkaz aby atakować każdy aliancki statek handlowy. Od 30 września do 7 grudnia 1939 roku zatopił 9 brytyjskich statków handlowych. W dniu 13 grudnia 1939 r. został wykryty u ujścia rzeki La Plata przez okręty alianckie (tzw. eskadrę G). Stoczył tam krótką bitwę z siłami alianckim, a następnie został przez nie zablokowany w porcie. W wyniku tego został samozatopiony przez załogę 17 grudnia 1939 roku.
Nie wiesz czym skleić model kartonowy?
Przeczytaj nasz poradnik poświęcony klejom w modelarstwie kartonowym
HMS Exeter (68) był brytyjskim ciężkim krążownikiem z okresu międzywojennego i II wojny światowej. Położenie stępki pod tę jednostkę miało miejsce w 1928 r., wodowanie nastąpiło w lipcu 1929 r., a wejście do służby w Royal Navy – w 1931 roku. Długość całkowita okrętu w chwili wodowania wynosiła 175,3 m, szerokość całkowita 17,7 metrów, a wyporność pełna – ok. 10.600 ton. Maksymalna prędkość dochodziła do ok. 31 węzłów. Na uzbrojenie pokładowe w chwili wybuchu II wojny światowej składało się między innymi: 6 dział kal. 203 mm, 4 działa kal. 102 mm czy 2 działka kal. 40 mm. Jednostka mogła operować dwoma wodnosamolotami.
HMS Exeter (68) był jednym z brytyjskich krążowników ciężkich należących do klasy York. Krążowniki tego typu powstały jako de facto zmodernizowana i pomniejszona klasa County. W stosunku do niej posiadały przede wszystkim słabsze uzbrojenie, jednak nadal posiadały dobre osiągi oraz wysoką dzielność morską. Cechowały się również lepszym opancerzeniem – zwłaszcza wież artyleryjskich – oraz zdecydowanie lepszym rozplanowaniem przestrzeni na okręcie, zwłaszcza w nadbudówce dziobowej. Generalnie, krążowniki typu York były postrzegane jako udane jednostki o sporej wartości bojowej. HMS Exeter w okresie międzywojennym służył na Morzu Karaibskim, M. Śródziemnym oraz południowym Atlantyku. Jego kariera bojowa w II wojnie światowej rozpoczęła się bardzo owocnie, bowiem w grudniu 1939 r. wziął udział w bitwie u ujścia rzeki La Platy, w wyniku której zatopiono niemiecki pancernik kieszonkowy Admiral Graf Spee. W wyniku tej bitwy odniósł jednak poważne uszkodzenia i pozostawał w remoncie aż do początku 1941 roku! Pod koniec tego roku został skierowany na Daleki Wschód, a w 1942 r. wziął udział w bitwie na Morzu Jawajskim w wyniku której został zatopiony, 1 marca tego roku.
HMS Ajax (22) był brytyjskim lekkim krążownikiem z okresu II wojny światowej. Położenie stępki pod tę jednostkę miało miejsce w 1933 r., wodowanie nastąpiło w marcu 1934 r., a wejście do służby w Royal Navy – w 1935 roku. Długość całkowita okrętu w chwili wodowania wynosiła 169 m, szerokość całkowita 17 metrów, a wyporność pełna – ok. 9.750 ton. Maksymalna prędkość dochodziła do ok. 32-33 węzłów. Na uzbrojenie pokładowe w chwili wodowania składało się między innymi: 8 dział kal. 152 mm, 4 działa kal. 102 mm czy 8 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm. Jednostka mogła operować pojedynczym wodnosamolotem lub łodzią latająca Supermarine Walrus.
HMS Ajax (22) był jednym z brytyjskich krążowników lekkich należących do klasy Leander. Jednostki tego typu były budowane w oparciu o doświadczenia wyniesione z eksploatacji krążowników typu York, a ich głównym zadaniem miała być osłona konwojów przed atakami nieprzyjacielskich okrętów nawodnych. Jeden z okrętów tej klasy, właśnie HMS Ajax, został zbudowany w stoczni Vickers Armstrong w Barrow in-Furness na terenie Wielkiej Brytanii. Krążownik wziął bardzo aktywny udział w II wojnie światowej, uczestnicząc w takich zmaganiach jak bitwa u ujścia La Platy (1939 r.) czy koło przylądka Matapan (1941 r.). Jednostka uczestniczyła też w wycofaniu się wojsk alianckich z Krety w 1941 roku oraz osłaniała konwoje zmierzające na Maltę i do oblężonego Tobruku. HMS Ajax (22) wziął również udział w lądowaniu Aliantów w Normandii w czerwcu 1944 roku. W 1948 r. HMS Ajax został wycofany ze służby, a krótko później sprzedany na złom.
