Armata 25-funtowa (Royal Ordnance QF 25-pounder, w skrócie 25-pdr) to haubicoarmata brytyjska opracowana po I wojnie światowej, która weszła na wyposażenie armii brytyjskiej pod koniec lat 30. Miała zastąpić armaty 84mm (18-funtowe) oraz haubice 114mm (4,5 cala), wykorzystywane na frontach I Wojny Światowej Uznawana jest za jedno z najlepszych dział kiedykolwiek zbudowanych - w służbie brytyjskiej pozostała do końca lat 50, a jej niewielkie ilości były używane w celach szkoleniowych aż do 1967 roku. Haubicoarmata QF-25 jako jedna z pierwszych w armii brytyjskiej wykorzystywała pocisk półscalony. Tego rodzaju amunicja łączy plusy amunicji zespolonej (duża szybkostrzelność) oraz amunicji składanej (możliwość zmiany masy ładunku miotającego). Dodatkowo opracowano specjalny ładunek zwiększający maksymalną donośność działa do ponad 12 km, co jednak wymusiło dodanie hamulca wylotowego. QF-25 strzelała całym spektrum amunicji: od pocisków odłamkowo-burzących, dymnych, przeciwpancernych po oświetlające i zapalające. QF-25 była wykorzystywana na wszystkich frontach II Wojny Światowej, a każda brytyjska dywizja piechoty miała etatowo na stanie 3 regimenty artylerii wyposażone w 72 działa tego typu. Bardzo często do transportu wykorzystywano ciągnik artyleryjski Morris C8. Powstało kilka wariantów działa, z których najważniejsze to: Mark I, Mark II oraz Mark III ORAZ Short, Mark I budowana na licencji w Australii, przeznaczona specjalnie do działań w dżungli. Dane techniczne: donośność: 12250m, kaliber: 87,2mm, masa bojowa: 1288kg, szybkostrzelność: 4 strz./min.
Morris Commercial C8 FAT (ang. Field Artillery Tractor, w skrócie: Morris C8) był brytyjskim ciągnikiem artyleryjskim z okresu II wojny światowej. Jego produkcja seryjna trwała w latach 1939-1945, a w jej toku powstało ok. 10.000 wozów tego typu. Długość pojazdu w wersji podstawowej to 4,49 m, szerokość 2,21 m, przy wysokości liczonej na 2,26 metra. Masa własna sięgała 3,3 ton, a napęd zapewniał pojedynczy silnik Morris EH o mocy maksymalnej do 70 KM, który pozwalał na osiągnięcie prędkości rzędu 80 km/h na drodze.
Morris C8 został zaprojektowany i był wytwarzany na potrzeby przede wszystkim British Army, w celu uzupełnienia, a finalnie - zastąpienia pojazdów Vickers Light Dragon oraz Morris CDSW. Wóz cechował się raczej konserwatywnymi założeniami, a w celu przyspieszenia prac badawczo-rozwojowych jego konstrukcja została oparta o wóz Morris CS8, przy czym zastosowano kilka nowych elementów takich jak na przykład silnik. Stosunkowo wysokie tempo prac nad projektem oraz szybkie wdrożenie do produkcji, podyktowane wybuchem II wojny światowej, sprawiło, że Morris C8 posiadał kilka wad. Wśród nich można wskazać: stosunkowo słabą jednostką napędową o niewystarczającej mocy czy ograniczone możliwości jazdy pod górę czy na wzniesieniach. Pomimo tych niedostatków Morris C8 był szeroko wykorzystywany przez British Army oraz siły zbrojne Brytyjskiej Wspólnoty Narodów na niemal wszystkich frontach II wojny światowej – od Francji po Malaje. Służył przede wszystkim do holowania haubic 25-funtowych, a z czasem – dział przeciwpancernych 6- oraz 17-funtowych.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat