Prace nad projektem bojowym wozem piechoty FV 510 Warrior dla brytyjskiej armii rozpoczęły się już pod koniec lat 70-tych w firmie GKN Defence, jednak oficjalne zamówienie złożono dopiero w maju 1986 roku. Całkowite zapotrzebowanie ustalono na poziomie 1053 pojazdów z czego większość - 789 dostarczono do roku 1994. Otrzymane jednostki zasiliły osiem batalionów piechoty zmotoryzowanej brytyjskich sił zbrojnych. Dwa z nich stacjonowały na Wyspach, pozostałych sześć na terenie Niemiec. Spawana konstrukcja FV 510 Warrior oparta jest na elementach aluminiowych, a silnik to Perkins CV8 TCA V8 - diesel rozwijający moc 550KM przy 2300 obr/min, współpracujący ze skrzynią biegów American Allison X300-4B, produkowana na licencji przez Perkins Engines. Pojazdy tego typu zostały wykorzystane w Iraku w latach 1991 i 2003 oraz w akcjach ONZ w Bośni i Hercegowinie, gdzie spisały się bardzo dobrze. Dane techniczne: długość: 6,34m, szerokość: 3,03m, wysokość: 2,73m, masa 22,5t, moc silnika: 550KM, prędkość (na drodze): 75km/h, uzbrojenie: 1 działko RARDEN kal.30mm, 1 km kal.7,62mm sprzężony z działkiem.
Mianem operacji Herrick określa się całość brytyjskich działań militarnych na terenie Afganistanu w okresie od 2002 do 2014 roku. Była ona realizowana jako brytyjski wkład w ISAF oraz jako pomoc wojskowa dla amerykańskiej operacji Enduring Freedom realizowanej od 2001 roku. Od 2003 r. jest widoczny wzrost liczbowy zaangażowanych sił brytyjskich, co należy wiązać z rosnącymi zadaniami, przed jakimi stanęły brytyjskie siły zbrojne w Afganistanie. Operacja miała na celu prowadzenie przede wszystkim szeroko rozumianych działań antyterrostycznych, realizowanie zadań patrolowych oraz wspieranie rządu afgańskiego w odbudowie kraju. Warto dodać, że gros brytyjskich działań był realizowany w południowym Afganistanie – w prowincji Helmand. Przyjmuje się, że w toku realizowania operacji Herrick śmierć poniosło 454 żołnierzy brytyjskich.
W 2006 roku Brytyjskie Siły Zbrojne (ang. British Armed Forces) liczyły ok. 196.000 żołnierzy w służbie czynnej. Z tej liczby ok.100.000 służyło w wojskach lądowych (ang. British Army), którą to liczbę do 2015 r. zredukowano do ok. 84.000 żołnierzy. Najliczniejszą formacją w British Army była i jest nadal piechota. Podstawowym uzbrojeniem brytyjskiego piechura jest karabin szturmowy L85 oraz ręczny karabin maszynowy L86 – oba kalibru 5,56 mm. Podstawową, strzelecką bronią wsparcia jest lekki karabin maszynowy FN Minimi kal. 5,56 mm oraz karabin maszynowy L7 kal. 7,62 mm. Natomiast podstawowym moździerzem piechoty brytyjskiej jest L16 kal. 81 mm. Warto dodać, że snajperzy British Army posługują się takimi karabinami jak chociażby: L118A1, L115A3 czy AW50F. Wsparcie artyleryjskie zapewnia przede wszystkim działo ciągnione L118 kal. 105 mm, a wyższych poziomach dowodzenia – haubica samobieżna AS-90 oraz wyrzutnia pocisków rakietowych MLRS. Największą jednostką operacyjną w brytyjskiej piechocie jest brygada, złożona z trzech-czterech pododdziałów o sile batalionu oraz – często – licznych pododdziałów wsparcia. Liczy najczęściej ok. 5.000 ludzi, a na jej czele stoi brygadier – z grubsza odpowiednik polskiego generała brygady.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
