W chwili rozpoczęcia I wojny światowej, w sierpniu 1914 roku, armia cesarskich Niemiec, była uznawana za najlepszą i najsprawniejszą na Starym Kontynencie. Takie przeświadczenie wynikało przede wszystkim ze sławy zwycięstw odniesionych w toku wojen z Austrią w 1866 r. oraz z Francją w latach 1870-1871. Także wiele rozwiązań organizacyjnych stosowanych w owym czasie w armii pruskiej, a później niemieckiej (np. strategiczne linie kolejowe czy techniki mobilizacyjne) było kopiowanych w innych krajach europejskich. Podobnie jak w armii francuskiej czy rosyjskiej, jednym z trzech rodzajów sił zbrojnych armii niemieckiej w 1914 r. była kawaleria. Na stopie pokojowej niemieckie siły zbrojne dysponowały 110 pułkami kawalerii, sformowanymi w 55 brygad, z których lwia część była przydzielona do dywizji piechoty. Cztery brygady tworzyły natomiast Dywizję Kawalerii Gwardii (niem. Garde-Kavallerie Division), w której to jednostce znajdował się pojedynczy regiment huzarów. Funkcjonowała także brygada Huzarów Gwardii. W chwili mobilizacji liczba jednostek kawalerii, w tym huzarów, zdecydowanie wzrosła. Warto dodać, że większość jednostek huzarskich „czasu pokoju” liczyła po 4 szwadrony w sile 724 ludzi, natomiast znacząca część jednostek zmobilizowanych liczyła tylko 3 szwadrony łącznie w sile 538 ludzi. Warto dodać, że niemieccy huzarzy w chwili rozpoczęcia I wojny światowej najczęściej zachowali jeszcze mundury z szamerowaniem, wzorowane na mundurach huzarskich z XVIII i początku XIX wieku. Warto dodać, że mundury paradne niemieckich jednostek huzarskich także wyraźnie odróżniały się od siebie kolorami dolmanów, co też nawiązywało do epok: fryderycjańskiej i napoleońskiej.
Brytyjska kawaleria w chwili wybuchu I wojny światowej liczyła 31 pułków kawalerii złożonych z ok. 15.000 ludzi. Doktryna brytyjskiej kawalerii w owym czasie opierała się w dużym stopniu na doświadczeniach wyniesionych z II wojny burskiej (1899-1902), kładąc nacisk na wykorzystanie kawalerii przede wszystkim do rozpoznania i kładąc nacisk na jej siłę ognia, nie wykluczając jednak klasycznych szarż kawaleryjskich. Warto dodać, że w okresie 1902-1914 podkreślano konieczność ataku własnej kawalerii wsparciem ognia artyleryjskiego oraz broni maszynowej. Już w toku I wojny światowej formowano dywizje kawalerii złożone ze sztabu, czterech brygad kawalerii, czterech baterii artylerii oraz innych jednostek wsparcia – między innymi saperów. W sumie dywizja brytyjskiej kawalerii liczyła ok. 9300 ludzi i ok. 9500 koni. W związku z charakterem walk na froncie zachodnim w latach I wojny światowej, brytyjska kawaleria była wykorzystywana na tym teatrze działań wojennych na stosunkowo małą skalę.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
