W okresie wojen napoleońskich (1799-1815) w armii brytyjskiej służyły jednostki rekrutowane wśród Szkotów. Te rekrutowanie w nizinnej, południowej części Szkocji często były nazywane Lowlanders, natomiast te rekrutowane w części północnej, górzystej, określano jako Highlanders. Większość regimentów Highlanders nosiła kilka – wyjątek stanowiły regimenty od 71 do 75. Najstarszym regimentem szkockim sformowanym w Wielkiej Brytanii był 42 Regiment, tzw. Black Watch. W 1808 r. w armii brytyjskiej było ok. 25 regimentów szkockich. Podobnie jak wśród jednostek „angielskich” podstawową jednostką na polu walki był batalion, natomiast regiment był częściej postrzegany jako jednostka administracyjna. Warto również dodać, że pojedynczy regiment mógł mieć bardzo różną siłę wahającą się od 1 do 3-4 batalionów. Z kolei pojedynczy batalion dzielił się najczęściej na 10 kompanii. Regimenty szkockie, zwłaszcza Highlanders, były uznawane za jedne z najlepszych w armii brytyjskiej. Ich żołnierze byli znani ze stoickiego spokoju w oblicz wroga, świetnej dyscypliny, bardzo dobrego przygotowania fizycznego, jak również odporności na trudy długich marszów.
W okresie wojen napoleońskich (1799-1815) w armii brytyjskiej służyły jednostki rekrutowane wśród Szkotów. Te rekrutowanie w nizinnej, południowej części Szkocji często były nazywane Lowlanders, natomiast te rekrutowane w części północnej, górzystej, określano jako Highlanders. Większość regimentów Highlanders nosiła kilka – wyjątek stanowiły regimenty od 71 do 75. Najstarszym regimentem szkockim sformowanym w Wielkiej Brytanii był 42 Regiment, tzw. Black Watch. W 1808 r. w armii brytyjskiej było ok. 25 regimentów szkockich. Podobnie jak wśród jednostek „angielskich” podstawową jednostką na polu walki był batalion, natomiast regiment był częściej postrzegany jako jednostka administracyjna. Warto również dodać, że pojedynczy regiment mógł mieć bardzo różną siłę wahającą się od 1 do 3-4 batalionów. Z kolei pojedynczy batalion dzielił się najczęściej na 10 kompanii. Regimenty szkockie, zwłaszcza Highlanders, były uznawane za jedne z najlepszych w armii brytyjskiej. Ich żołnierze byli znani ze stoickiego spokoju w oblicz wroga, świetnej dyscypliny, bardzo dobrego przygotowania fizycznego, jak również odporności na trudy długich marszów.
W okresie wojen napoleońskich (1799-1815) w armii brytyjskiej służyły jednostki rekrutowane wśród Szkotów. Te rekrutowanie w nizinnej, południowej części Szkocji często były nazywane Lowlanders, natomiast te rekrutowane w części północnej, górzystej, określano jako Highlanders. Większość regimentów Highlanders nosiła kilka – wyjątek stanowiły regimenty od 71 do 75. Najstarszym regimentem szkockim sformowanym w Wielkiej Brytanii był 42 Regiment, tzw. Black Watch. W 1808 r. w armii brytyjskiej było ok. 25 regimentów szkockich. Podobnie jak wśród jednostek „angielskich” podstawową jednostką na polu walki był batalion, natomiast regiment był częściej postrzegany jako jednostka administracyjna. Warto również dodać, że pojedynczy regiment mógł mieć bardzo różną siłę wahającą się od 1 do 3-4 batalionów. Z kolei pojedynczy batalion dzielił się najczęściej na 10 kompanii. Regimenty szkockie, zwłaszcza Highlanders, były uznawane za jedne z najlepszych w armii brytyjskiej. Ich żołnierze byli znani ze stoickiego spokoju w oblicz wroga, świetnej dyscypliny, bardzo dobrego przygotowania fizycznego, jak również odporności na trudy długich marszów.
W okresie wojen napoleońskich (1799-1815) w armii brytyjskiej służyły jednostki rekrutowane wśród Szkotów. Te rekrutowanie w nizinnej, południowej części Szkocji często były nazywane Lowlanders, natomiast te rekrutowane w części północnej, górzystej, określano jako Highlanders. Większość regimentów Highlanders nosiła kilka – wyjątek stanowiły regimenty od 71 do 75. Najstarszym regimentem szkockim sformowanym w Wielkiej Brytanii był 42 Regiment, tzw. Black Watch. W 1808 r. w armii brytyjskiej było ok. 25 regimentów szkockich. Podobnie jak wśród jednostek „angielskich” podstawową jednostką na polu walki był batalion, natomiast regiment był częściej postrzegany jako jednostka administracyjna. Warto również dodać, że pojedynczy regiment mógł mieć bardzo różną siłę wahającą się od 1 do 3-4 batalionów. Z kolei pojedynczy batalion dzielił się najczęściej na 10 kompanii. Regimenty szkockie, zwłaszcza Highlanders, były uznawane za jedne z najlepszych w armii brytyjskiej. Ich żołnierze byli znani ze stoickiego spokoju w oblicz wroga, świetnej dyscypliny, bardzo dobrego przygotowania fizycznego, jak również odporności na trudy długich marszów.
W okresie wojen napoleońskich (1799-1815) w armii brytyjskiej służyły jednostki rekrutowane wśród Szkotów. Te rekrutowanie w nizinnej, południowej części Szkocji często były nazywane Lowlanders, natomiast te rekrutowane w części północnej, górzystej, określano jako Highlanders. Większość regimentów Highlanders nosiła kilka – wyjątek stanowiły regimenty od 71 do 75. Najstarszym regimentem szkockim sformowanym w Wielkiej Brytanii był 42 Regiment, tzw. Black Watch. W 1808 r. w armii brytyjskiej było ok. 25 regimentów szkockich. Podobnie jak wśród jednostek „angielskich” podstawową jednostką na polu walki był batalion, natomiast regiment był częściej postrzegany jako jednostka administracyjna. Warto również dodać, że pojedynczy regiment mógł mieć bardzo różną siłę wahającą się od 1 do 3-4 batalionów. Z kolei pojedynczy batalion dzielił się najczęściej na 10 kompanii. Regimenty szkockie, zwłaszcza Highlanders, były uznawane za jedne z najlepszych w armii brytyjskiej. Ich żołnierze byli znani ze stoickiego spokoju w oblicz wroga, świetnej dyscypliny, bardzo dobrego przygotowania fizycznego, jak również odporności na trudy długich marszów.
W okresie wojen napoleońskich (1799-1815) w armii brytyjskiej służyły jednostki rekrutowane wśród Szkotów. Te rekrutowanie w nizinnej, południowej części Szkocji często były nazywane Lowlanders, natomiast te rekrutowane w części północnej, górzystej, określano jako Highlanders. Większość regimentów Highlanders nosiła kilka – wyjątek stanowiły regimenty od 71 do 75. Najstarszym regimentem szkockim sformowanym w Wielkiej Brytanii był 42 Regiment, tzw. Black Watch. W 1808 r. w armii brytyjskiej było ok. 25 regimentów szkockich. Podobnie jak wśród jednostek „angielskich” podstawową jednostką na polu walki był batalion, natomiast regiment był częściej postrzegany jako jednostka administracyjna. Warto również dodać, że pojedynczy regiment mógł mieć bardzo różną siłę wahającą się od 1 do 3-4 batalionów. Z kolei pojedynczy batalion dzielił się najczęściej na 10 kompanii. Regimenty szkockie, zwłaszcza Highlanders, były uznawane za jedne z najlepszych w armii brytyjskiej. Ich żołnierze byli znani ze stoickiego spokoju w oblicz wroga, świetnej dyscypliny, bardzo dobrego przygotowania fizycznego, jak również odporności na trudy długich marszów.
W okresie wojen napoleońskich (1799-1815) w armii brytyjskiej służyły jednostki rekrutowane wśród Szkotów. Te rekrutowanie w nizinnej, południowej części Szkocji często były nazywane Lowlanders, natomiast te rekrutowane w części północnej, górzystej, określano jako Highlanders. Większość regimentów Highlanders nosiła kilka – wyjątek stanowiły regimenty od 71 do 75. Najstarszym regimentem szkockim sformowanym w Wielkiej Brytanii był 42 Regiment, tzw. Black Watch. W 1808 r. w armii brytyjskiej było ok. 25 regimentów szkockich. Podobnie jak wśród jednostek „angielskich” podstawową jednostką na polu walki był batalion, natomiast regiment był częściej postrzegany jako jednostka administracyjna. Warto również dodać, że pojedynczy regiment mógł mieć bardzo różną siłę wahającą się od 1 do 3-4 batalionów. Z kolei pojedynczy batalion dzielił się najczęściej na 10 kompanii. Regimenty szkockie, zwłaszcza Highlanders, były uznawane za jedne z najlepszych w armii brytyjskiej. Ich żołnierze byli znani ze stoickiego spokoju w oblicz wroga, świetnej dyscypliny, bardzo dobrego przygotowania fizycznego, jak również odporności na trudy długich marszów.
W okresie wojen napoleońskich (1799-1815) w armii brytyjskiej służyły jednostki rekrutowane wśród Szkotów. Te rekrutowanie w nizinnej, południowej części Szkocji często były nazywane Lowlanders, natomiast te rekrutowane w części północnej, górzystej, określano jako Highlanders. Większość regimentów Highlanders nosiła kilka – wyjątek stanowiły regimenty od 71 do 75. Najstarszym regimentem szkockim sformowanym w Wielkiej Brytanii był 42 Regiment, tzw. Black Watch. W 1808 r. w armii brytyjskiej było ok. 25 regimentów szkockich. Podobnie jak wśród jednostek „angielskich” podstawową jednostką na polu walki był batalion, natomiast regiment był częściej postrzegany jako jednostka administracyjna. Warto również dodać, że pojedynczy regiment mógł mieć bardzo różną siłę wahającą się od 1 do 3-4 batalionów. Z kolei pojedynczy batalion dzielił się najczęściej na 10 kompanii. Regimenty szkockie, zwłaszcza Highlanders, były uznawane za jedne z najlepszych w armii brytyjskiej. Ich żołnierze byli znani ze stoickiego spokoju w oblicz wroga, świetnej dyscypliny, bardzo dobrego przygotowania fizycznego, jak również odporności na trudy długich marszów.
Dopiero zaczynasz w modelarstwie i gubisz się w tysiącach produktów?
Zapoznaj się z poniższymi materiałami, może rozjaśnią Ci sprawę.
Chcesz pójść krok dalej i uczynić swoje dzieło nieszablonowym, dodając maksimum detali, aranżując ciekawe dioramy, tworząc niestandardowe wersje? Dowiedz się więcej na temat
