CMK Q32229 Browning .303 Mk II - British WW II Air Machine Gun 7,7 mm/ fixed type (4 pcs) 1/32

Browning M1919 to amerykański, ciężki karabin maszynowy (w skrócie: ckm) kalibru 7,62 mm, który wszedł do służby w US Army w 1919 r., a rozpoczęcie produkcji seryjnej miało miejsce w tym samym roku. Przyjmuje się, że w jej toku powstało ok. 440.000 egzemplarzy. W wersji M1919A4 długość broni sięga 96,4 cm, z czego długość lufy to 61 centymetrów. Całkowita masa karabinu (bez podstawy) to 14 kilogramów. W wersji M1919A4 szybkostrzelność sięga 600 strz./min., a prędkość początkowa pocisku to 853 m/s, przy zasięgu efektywnego strzału na poziomie 1400 metrów. 

Ciężki karabin maszynowy M1919 został zaprojektowany przez uznanego konstruktora broni i rusznikarza Johna Mosesa Browninga na potrzeby US Army. Jego podstawą był karabin M1917, w którym jednak dokonano kilku bardzo istotnych zmian. Przede wszystkim zastosowano zupełnie nową (i cięższą) lufę oraz zastosowano system chłodzenia powietrzem, a nie wodą. Wprowadzono też inne, pomniejsze zmiany konstrukcyjne. W wersji M1919A4, stał się podstawowym ckm-em US Army w toku II wojny światowej, który od 1943 r. wprowadzano również na uzbrojenie pododdziałów piechoty. Był postrzegany jako broń celna i niezawodna, o wystarczającej szybkostrzelności. Pozostawał na wyposażeniu sił zbrojnych US Army w okresie wojny w Korei (1950-1953) oraz wojny wietnamskiej (1964/1965-1975), będąc jednak systematycznie zastępowany od lat 60. XX wieku przez M60.