Armorscale A35-006 Brytyjska 2pdr amunicja czołgowa

Armata Ordnance QF 2-pounder to brytyjska, lekka, holowana armata przeciwpancerna (ppanc.) kal. 40 mm z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Pierwsze jej egzemplarze weszły do służby w British Army w 1936 roku. Za jej opracowanie i produkcję odpowiadały przede wszystkim zakłady Vickers Limited. W chwili wejścia do służby była jedną z najlepszych armat w swej klasie. Została użyta bojowa zwłaszcza w czasie walk we Francji w 1940 r. oraz w toku kampanii w Afryce Północnej (1940-1943). Jej następczynią była armata 6-funtowa kal. 57mm. Armata Ordnance QF 2-pounder strzelała kilkoma rodzajami pocisków. Przede wszystkim była zdolna strzelać pociskiem AP (ang. AP - armour piercing), czyli pełnokalibrowym pociskiem ppanc. Taki pocisk mógł dokonać penetracji płyty pancernej o nachyleniu 60 stopni o grubości 37 mm na dystansie ok. 500 metrów, o grubości 27 mm na dystansie ok. 1000 metrów oraz 17 mm na dystansie ok. 1400 metrów. Armata mogła też strzelać pociskami typu APCBC (ang. APCBC, Armour Piercing, Capped, with Ballistic Cap), czyli pociskiem ppanc. rdzeniowym z czepcem i czepcem balistycznym. W tym przypadku parametry przebijalności były wyraźnie lepsze: na dystansie ok. 500 m pocisk mógł pokonać 65 mm stali pancernej, na dystansie ok. 1000 m - 57 mm, a na dystansie ok. 1500 metrów – 49 mm stali.